طراحی و ارزیابی ارگونومیک انواع قیچی های خیاطی با توجه به نیروی چنگشی ظریف و پوسچر مچ دست

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,071

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IEHFS-5-2_008

تاریخ نمایه سازی: 3 اسفند 1398

چکیده مقاله:

مقدمه: قیچیها یکی از ابزار ضروری برای بسیاری از کارها از جمله خیاطی محسوب میشوند. طراحی نادرست قیچیهای خیاطی میتواند باعث بروز آسیبها و عوارض اسکلتی-عضلانی در میان کاربران شود.هدف از مطالعه حاضر ارزیابی نیروی چنگشی ظریف و پوسچر مچ دست کاربران در حین کار با سه مدل قیچی طراحی شده و نوع موجود در بازار بود. × روش کار: قیچی نوع 1 دارای دستگیره خمیده بود (برای بهبود پوسچر مچ دست). در قیچی نوع 2 حلقه بالایی قیچی به تیغه های برش نزدیکتر شده بود (جهت کاهش دامنه حرکتی و ابداکشن انگشت سشت) و در قیچی نوع 3 شکل حلقه پایینی قیچی به صورت نیم حلقه درآمده بود (برای کاهش ناراحتی دست و انگشتان). نیروی چنگشی ظریف انگشتان با استفاده از دستگاه Pinch gauge و پوسچر مچ دست شامل فلکشن/اکستنشن (Flexion/Extension) و انحراف به سمت زند زیرین/زبرین (Ulnar/Radial deviation) به روش مشاهدهای ثبت گردید. یافته ها: نتایج مطالعه تاثیر معنی دار طراحی قیچی های خیاطی را بر شاخصهای نیروی چنگشی ظریف انگشتان 0/01

پوسچر مچ دست در جهت U/R نشان داد .(P > 0/001) کمترین میزان کاهش نیروی چنگشی ظریف بین قبل و بعد از کار با هر قیچی مربوط به قیچی نوع 2 بود (%2/4)، در حالی که بیشترین کاهش میزان نیرو برای قیچیهای رایج در بازار ثبت گردید .(%7) وضعیتهای طبیعی تری از حالت U/R مچ دست برای قیچی نوع (% 83) 1 در مقایسه با سایر طراحیها ثبت گردید. × نتیجه گیری: قیچی نوع 2 که بر اساس کاهش دامنه حرکتی و ابداکشن انگشت سشت طراحی شده بود، بهبود قابل ملاحظه ای را از نظر نیروی چنگشی ظریف انگشتان در مقایسه با نوع رایج در بازار نشان داد.

کلیدواژه ها:

قیچی خیاطی ابزار دستی ، نیروی چنگشی ظریف ، پوسچر مچ دست ،

نویسندگان

سودابه اسداللهی

دانشجوی کارشناسی ارشد ارگونومی دانشگاه علوم پزشکی تبریز، گروه آموزشی بهداشت حرفه ای وارگونومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تبریز ، تبریز، ایران

ایمان دیانت

دانشیار دانشگاه علوم پزشکی تبریز، گروه آموزشی بهداشت حرفه ای و ارگونومی، دانشکده بهداشت،دانشگاه علوم پزشکی تبریز ، تبریز، ایران

معین ندایی

دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی صنعتی دانشگاه امیرکبیر، دانشکده مدیریت، علوم و تکنولوژی، دانشگاه امیر کبیر، تهران، ایران