بررسی جزایی ضبط و مصادره اموال در قانون مجازات اسلامی ایران

مالکیت حقی است برای بشر تا او بتواند بدون دغدغه وباازادگی زندگی خودرابه سربردوشخصیت خود را بسط دهد مالکیت جزفطرت وغریزه انسان است مالک می تواند باهرشیوهای که مایل باشد وباهرانگیزه ای که دارد ازعین مال خودبهره مند گردد یاان رابی استفاده قراردهد. ازطرفی برای در اجتماع زیستن,آدمیان به تجربه وفراست دریافتند که چنانچه هرکسبخواهد بدون هیچ قید وبندی مطابق میل خود عمل کند آرامش اجتماعی ونظم عمومی برقرارنخواهد گردید زیرا باتوجه به خواسته ها وتمایلات لایتناهی بشری بلاشک حقوق وآزادیدیگران نقض میگردید وچه بسا تعارض وتقابل همیشگی حقوق این افراد موجب نابودیبشریت می گردید ازاین رو برای هم زیستی مسالمت آمیز وحرکت به سوی تکامل به ناچاررعایت برخی از اصول وقواعد در جامعه خواه بطور صریح خواه بطور ضمنی مورد توافق آنانقرار گرفت.در صورت تخطی وسرپیچی از این قواعد ومقررات هم ضمانت اجرایی به صورتمجازات های مختلف اعمال می گردید.

کلیدواژه ها:

ضبط اموال ، مصادره ، حق مالی ، قانون مجازات ، توقیف اموال