ارزیابی وضعیت تدریس به کارآموزان و کارورزان پزشکی توسط دستیاران تخصصی در دانشگاه علوم پزشکی بندرعباس در سال 1392

مقدمه و هدف: هر سیستم آموزشی باید دانشجویان را بر اساس نیازهای آینده آنان در حیطه کاری برای حضور در جامعه تربیت نماید. آموزش دادن به دانشجویان یکی از توانمندیهای ضروری برای دستیاران به صورت کلی میباشد. این مطالعه با هدف ارزیابی وضعیت تدریس به کارآموزان و کارورزان پزشکی توسط دستیاران تخصصی در دانشگاه علوم پزشکی بندرعباس طراحی گردیده است.روشها: این مطالعه توصیفی مقطعی به ارزیابی وضعیت آموزش دادن 99 دستیار تخصصی در بخشهای مختلف آموزشی دانشکده پزشکی بندرعباس به کارآموزان و کارورزان پزشکی پرداخته است. 125کارآموز و کارورز به صورت تصادفی ساده در شش ماه اول سال 1392 انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته شامل اطلاعات دموگرافیک و چهار حیطه نگرشی میباشد. داده های گردآوری شده به نرم افزار SPSS نسخه 20 وارد و با استفاده از آزمونهای آمار توصیفی، آزمون t-test، آنالیز واریانس و همبستگی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: در 94 پرسشنامه تکمیل شده از 125 پرسشنامه توزیع شده، میانگین امتیازات در بخش آموزش دانش تیوری و فرایند آموزش 435/9، در بخش توانمندیها و مسوولیت 109/4، در بخش جو آموزشی 134/1 و در بخش مشکلات آموزشی 126/5 بوده است. در کل امتیازات هر چهار حیطه مدنظر نسبتا خوب بود و حدود 60 درصد حداکثر امتیاز ممکن در هر یک از حیطه ها داده شده بود. در بخش توانمندیها و مسوولیتها و مشکالت آموزشی بین گروه های مختلف بالینی در مطالعه اختلاف معنیدار بود.نتیجه گیری: با توجه به این که در این پژوهش بیشترین امتیاز درحیطه توانمندیها ومسوولیت بود اکثر کارآموزان و کارورزان معتقدند که آموزش توسط دستیاران باعث کاهش خال آموزشی میشود. پیشنهاد میشود در خصوص مواردی که کارآموزان و کارورزان باید یاد بگیرند، دستورالعمل یا برنامه ای تدوین شود و به دستیاران ارایه گردد.

کلیدواژه ها:

تدریس ، دستیار ، دانشجوی پزشکی.