بررسی تاثیر طرح دو کد آمبولانس اعزام کردن اورژانس پیش بیمارستانی در موارد احیای قلبی ریوی برای نخستین بار در کشور بر میزان اضطراب آشکار کارکنان عملیاتی اورژانس اصفهان در نیمسال اول سال 1398

مقدمه و هدف : بی توجهی به اضطراب هایی که مرتبا به کارکنان ، به ویژه مراقبین بهداشتی وارد می شود به مرور باعث می گرددآن سازمان فاقد نیروی با انگیزه و روحیه کافی باشد، بنابراین یکی از عوامل ایجاد اضطراب کارکنان اورژانس پیش بیمارستانی مواردایست قلبی می باشد که پرسنل اورژانس 115 که فقط دو نفر هستند باید به تنهایی احیای قلبی ریوی را انجام دهند که خود باعثاضطراب در پرسنل می شود بنابراین هدف از این مطالعه بررسی تاثیر طرح دو کد آمبولانس اعزام کردن اورژانس پیش بیمارستانیدر موارد احیای قلبی ریوی برای نخستین بار در کشور بر میزان اضطراب آشکار کارکنان عملیاتی در نیمسال اول سال 1398 می باشد.روش ها : مطالعه حاضر یک مطالعه تجربی است که به صورت تصادفی ساده بر روی 40 نفر از کارکنان عملیاتی اورژانس پیشبیمارستانی شهر اصفهان انجام شد.ابتدا کل نمونه ها را به صورت تصادفی ساده به دو گروه 20 نفره تقسیم که یک گروه به روشقبل یعنی یک کد 115 در موارد ایست قلبی به صحنه اعزام و گروه دیگر دو کد 115 به صحنه اعزام شد، سپس به وسیله پرسشنامهاضطراب آشپیل برگر اطلاعات جمع آوری و با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس ورزن 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج : در نتایج حاصل از مقایسه دو گروه نشان می دهد که بین دو گره تفاوت معنا داری در اضطراب آشکار وجود دارد و با توجهبه نتایج اضطراب آشکار گروهی که یک کد 116 به صحنه اعزام شد 6.16±43.44 (متوسط) نسبت به اضطراب آشکار گروهی که دو کد 115 به صحنه اعزام شد 7.66±30.66 (هیچ یا کمترین حد) با افزایش نمره بیشتری همراه بوده است که این نتیجه نشان دهنده تاثیر دو کد آمبولانس اعزام کردن اورژانس پیش بیمارستانی در موارد احیای قلبی ریوی بر کاهش میزان اضطراب آشکارپرسنل عملیاتی است. (P<0.001).نتیجه گیری : نتایج این مطالعه نشان داد دو کد امبولانس اعزام کردن در سر صحنه احیای قلبی ریوی باعث کاهش اضطرابپرسنل عملیاتی می شود لذا پیشنهاد میگردد در تمامی ماموریت های ایست قلبی ریوی دو آمبولانس 115 اعزام گردد.

کلیدواژه ها:

امبولانس ، احیای قلبی ریوی ، اضطراب