بررسی سطح آمادگی های فردی پرستاران بخش اورژانس در مواجهه با بلایا

مقدمه و هدف : یکی ازاولین سیستم های متاثر ازوقوع حوادث و بلایا، بیمارستان ها به ویژه بخش اورژانس و اعضای تیم درمانی شاغلدرآن ازجمله پرستاران می باشند. پرستاران بخش اورژانس در روزهای معمولی کاری، فعالیت های متعددی ازقبیل تریاژ، ارزیابی، مدیریتو ارائه خدمات مراقبتی را انجام می دهند و برای انجام این فعالیت ها بایداز سطح دانش و مهارت مناسبی برخوردار باشند تا بتوانند بدونایجاد وقفه، انجام وظیفه کنند.در زمان وقوع بلایا، انتظار می رود که پرستاران این بخش، از آمادگی های فردی و صلاحیت کافی جهتمواجهه باشرایط غیر قابل پیش بینی را داشته باشندو بتوانند به بهترین شکل ممکن،خدمات مراقبتی را ارائه دهند.این مطالعه باهدف، بررسی سطح آمادگی فردی پرستاران بخش اورژانس درمواجهه با بلایا، انجام گردید.روش ها : مطالعه مروری پیشرو، به بررسی مقالات مرتبط در زمینه آمادگی های فردی پرستاران بخش اورژانس در مواجهه با بلایا،در بازه زمانی 2013 الی 2018 ، به هردو زبان انگلیسی و فارسی قابل دسترس درپایگاه های اطلاعاتی Pub Med, Google Scholar و Science Direct، صورت گرفته است. نتایج : وقوع بلایا، توانایی سیستم های مراقبت های بهداشتی برای پاسخگویی به نیازهای جوامع مورد استفاده، را به چالشمی کشند. آسیب به زیرساخت ها، کمبود پرسنل و افزایش تقاضا برای مراقبتهای بهداشتی ناشی از بلایا، می توانند عملکرد موثر سیستم هایمراقبت بهداشتی راتحت تاثیر قرارداده و کاهش دهند.بنابراین، اطمینان از اینکه پرستاران بخش اورژانس،از دانش، مهارت و سطحآمادگی مناسبی برخوردار باشند، اهمیت بیشتری پیدا می کند. مرور متون انجام شده دراین مطالعه نشان داد درخصوص آمادگیپرستاران بخش اورژانس جهت رویارویی با حوادث و بلایا،درکشور ایران، مطالعات معدودی انجام شده و این مطالعات بیشتر درخصوصآمادگی بیمارستان ها بوده و به آمادگی نیروهای متخصص فعال دراین حیطه، کمتر پرداخته شده است.نتیجه گیری : با توجه به اینکه، نیاز سنجی یکی از مراحل اولیه در امرآموزش می باشد، بنابراین آگاهی ازسطح آمادگی فردی پرستارانبخش اورژانس درمواجهه با بلایا، می تواند در امر برنامه ریزی و آموزش بیمارستان ها و مراکز درمانی،مورد توجه مدیران و مسئولینذیربط، قرارگیرد.

کلیدواژه ها:

آمادگی فردی در پرستاری بلایا ، آمادگی در بلایا ، پرستاری در بلایا