بررسی پتانسیل دو گونه گلرنگ وحشی Carthamus lanatus و C. Oxyacantha از نظر مقاومت به قارچ Pythium ultimum در مقایسه با گونه زراعی (C. tinctorius)

در این مطالعه سعی شده است تا واکنش گونههای وحشی و زراعی گلرنگ نسبت به بیماری مرگ گیاهچه با عامل قارچی Pythium ultimum مورد ارزیابی قرار گیرد. آزمایش دارای 3 تیمار و 4 تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی در محیط حوله کاغذی بود. تیمارها شامل بذر دو گونه گلرنگ وحشی Carthamus lanatus و C. oxyacantha و بذر گونه گلرنگ زراعی (C. tinctorius) بود. بذرها پس از استریلشدن، توسط محلول سوسپانسیون قارچ عامل بیماریزا تیمار شده سپس در محیط حوله کاغذی کشت شدند. صفات مورد بررسی در این آزمایش شامل درصد و سرعت جوانهزنی بودند. بیشترین درصد و سرعت جوانه زنی در بستر آلوده متعلق به گونه زراعی بود. ولی با گذشت زمان از روز هفتم به بعد میزان مرگ و میر در گونه زراعی بهشدت افزایش یافت به طوری که پس از 10 روز هیچ گیاهچه سالمی در بستر کشت آلوده به قارچ P. ultimum باقی نماند. در همین زمان بیشترین گیاهچه سالم در گونه وحشی C. lanatus و در مرتبه بعد در گونه وحشی C.oxyacantha مشاهده شد. بدین ترتیب دو گونه وحشی گلرنگ مورد بررسی در این مطالعه به ویژه C. lanatus را میتوان مخزن مناسبی از ژنهای مقاومت به قارچ P. ultimum عامل بیماری مرگ و میر گیاهچه گلرنگ در نظر گرفت.

کلیدواژه ها:

بذر ، جوانه زنی ، سوسپانسیون ، مرگ گیاهچه ، حساسیت