تاثیر سطوح مختلف پتاسیم و منیزیوم بر خصوصیات کمی و کیفی گلرنگ پاییزه

تعیین سطوح بهینه کودی برای رسیدن به عملکردهای بالا یکی از اهداف مهم پژوهشهای تغذیهای است. در این میان عناصری که با همدیگر اثرات آنتاگونیستی دارند از اهمیت فوقالعادهای برخوردارند. از آنجا که پتاسیم و منیزیم از چنین وضعیتی برخوردارند آزمایش حاضر برای بررسی اثرات اصلی و متقابل این دو عنصر در سال زراعی86-1385 بصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی بر روی گلرنگ رقم بومی اصفهان در سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی دانشگاه آزاد کرمانشاه اجرا گردید. پتاسیم در چهار سطح 50، 100 و 150 و 200 کیلوگرم در هکتار از منبع سولفات پتاسیم و منیزیم در چهار سطح پتاسیم صفر، 50، 100 و 150 کیلوگرم از منبع سولفات منیزیم در هکتار در نظر گرفته شد. مصرف سولفات در سطح یک درصد بر عملکرد و درصد روغن معنی دار گردید و بهترین تیمار ناشی از کاربرد 100 کیلوگرم در هکتار سولفات پتاسیم با عملکرد 2927 کیلو گرم در هکتار و با تولید روغن 30/4 درصد بود، که نسبت به شاهد بترتیب 847 کیلو گرم و 9/9 درصد افزایش نشان داد. مصرف سولفات منیزیم تنها بر میزان جذب روغن در سطح یک درصد معنی دار گردید و بهترین تیمار ناشی از مصرف 50 کیلوگرم سولفات منیزیم با جذب 27/1 درصد روغن بود، که نسبت به شاهد 7/1 درصد افزایش نشان داد ولی این فاکتور بر جذب عناصر غذایی دارای تاثیر معنی داری نبود. اثرات متقابل منیزیم و پتاسیم نیز از لحاظ آماری معنی دار نگردید ولی بهترین تیمار ناشی از کاربرد 100 کیلو گرم سولفات پتاسیم + مصرف 50 کیلو گرم سولفات منیزیم با عملکرد 3361 کیلوگرم بود که نسبت به شاهد 775 کیلو گرم افزایش نشان داد. در نهایت نسبت مصرف کودهای پتاسیمی به کودهای منیزیمی برای خاکهای این منطقه در حدود 2 به 1 تعیین گردید.

کلیدواژه ها:

گلرنگ ، پتاسیم ، منیزیوم ، صفات کمی وکیفی