ارزیابی تغییرات فضایی خشکسالی در خراسان بزرگ

خشکسالی یکی از پدیده های آب و هوایی و از جمله رخدادهای مصیبت باری است که همواره خسارتهای زیادی به جوامع انسانی وارد می سازد. به طور کلی خشکسالی در همه رژیم های آب و هوایی کشور با شدت و ضعف مختلف روی می دهد.هدف از انجام این پژوهش ارزیابی تغییرات فضایی خشکسالی و پیوند آن با پارامترهای اقلیمی در خراسان بزرگ می باشد.روش انجام تحقیق به صورت اسنادی و کتابخانه ای می باشد. بدین ترتیب ابتدا اطلاعات مربوط به بارندگی از ایستگاههای منطقه مورد مطالعه جمع آوری گردید و سپس با استفاده از شاخصSPI وقوع خشکسالی در همه ایستگاهها در یک دوره آماری 20 ساله مورد بررسی قرار گرفت . نتایج بررسی های صورت گرفته در مورد وقوع خشکسالی در منطقه مورد مطالعه نشان می دهد که خشکسالی با شدت و ضعف در همه ایستگاههای مورد مطالعه رخ داده است.بیشترین وقوع خشکسالی مربوط به سال 2001 می باشد که در 12 ایستگاه خشکسالی حادث شده است و سپس سال 2008 با 9 ایستگاه در رده بعدی قرار دارد.همچنین در سالهای 2016 و 2000 هم میزان وقوع خشکسالی در ایستگاهها چشمگیر بوده است. اما سالهای 2003،2004 ،2002 ،2009 و2013 در هیچ ایستگاهی خشکسالی رخ نداده است.همچنین پراکندگی فضایی خشکسالی در قالب نقشه های GIS نشان می دهد که هرچند که ناحیه شمالی منطقه دارای میانگین بارندگی بالاتری نسبت به منطقه مرکزی و جنوبی می باشد اما دارای نوسانات بیشتری در دریافت بارندگی می باشد و بیشتر خشکسالی ها در منطقه شمالی منطقه رخ داده است.

کلیدواژه ها:

خشکسالی ، تغییرات فضایی ، خراسان بزرگ