بررسی اثر بخشی معنویت درمانی بر ارتقا کیفیت زندگی و سلامت روان زنان مبتلا به سرطان پستان

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,760

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SQCGHMED06_052

تاریخ نمایه سازی: 13 بهمن 1398

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: معنویت درمانی به معنای در نظر گرفتن بعد متعالی مراجعان و همچنین باورهای فرهنگی مذهبی مردم در فرآیند درمان که آن ها را به سوی منبع متعالی رهبری می کند. اهمیت رشد معنوی و معنویت درانسان، در چند دهه گذشته، به صورت روزافزون مورد توجه متخصصان بهداشت رونی و روانشناسان قرار گرفته است. در این مطالعه ما به بررسی اثربخشی معنویت درمانی بر ارتقا کیفیت زندگی و سلامت روان زنان مبتلا به سرطان پستان خواهیم پرداخت. روش شناسی: این پژوهش از نوع مطالعه مروری نظام مند می باشدکه در سال 1398در پایگاه های اطلاعاتی فارسی وانگلیسی شامل Pubmed ، Web of science ، Embase ، Magiran ، SID با کلیدواژه های معنویت درمانی، کیفیت زندگی، بهداشت روانی از سال 2000 تا 2019 مورد جست و جو قرار گرفته است. و پس از بررسی مقالات و حذف عناوین تکراری و بررسی عناوین و چکیده ها مقالات مرتبط توسط پژوهشگران مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: معنویت درمانی موجب افزایش کیفیت زندگی بیماران زن مبتلا به سرطان سینه در گروه آزمایش شده است واین تفاوت نسبت به گروه کنترل معنادار است. آزمون مجدد یا فاصله یک ماه نشان از ماندگاری اثردرمان در افزایش میزان کیفیت زندگی بیماران دارد. همچنین معنویت درمانی باعث کاهش علایم جسمانی، اضطراب و اختلال خواب شده است. بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته های موجود، مداخلات معنوی بر افزایش کیفیت زندگی بیماران زن مبتلا به سرطان سینه موثرمی باشد و آموزش معنویت درمانی به این بیماران منجر به بهبود و ارتقای کیفیت زندگی و بهداشت رونی آنان می گردد. معنویت می توند به عنوان یک عامل محافظت کننده و مداخله توانبخشی برای سلامتی باشد و باعث تغییر در سبک زندگی و تاثیرمثبت بر آن گردد.

نویسندگان

سارا سادات حسینی

دانشجو کارشناسی پرستاری کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تهران ایران ایران

مهسا سلمانی

دانشجو کارشناسی پرستاری، کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پرستاری ومامایی، دانشگاه علوم پزشکی تهران ایران

مهرانگیز قبیمی

کارشناس پرستاری دانشجوی کارشناسی ارشد پرستاری داخلی جراحی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان ایران