بررسی اثر سیم جوش و عملیات حرارتی پس از جوشکاری (PWHT) در جوشکاری غیر مشابه فولاد زنگ نزن مارتنریتی GOST09Ch16N4B به فولاد کم آلیاژ عملیات حرارت پذیر AISI4130 به روش جوشکاری دستی قوس تنگستن با گاز محافظ (GTAW)

در این پژوهش استحکام کششی اتصال غیر مشابه دو ورق نازک فولادی از جنس های، فولاد زنگ نزن مارتنزیتی و فولاد کم آلیاژ با استحکام بالا به ترتیب با استانداردهای GOSTO9ch16N4B و AISI4130 به روش جوشکاری قوسی تنگستن (GTAW بررسی شده است. جوشکاری به وسیله سیم جوش هایی از جنس های ER100S - G و ER410NiMo انجام شد. پس از انجام جوشکاری، تاثیر عملیات حرارتی مختلف بعد از جوشکاری (PWHT) و سیم جوش ها بر روی استحکام کششی هر یک از اتصالات بررسی گردید. عملیات حرارتی مورد استفاده بعد از جوشکاری شامل آستنیته کردن نمونه ها در دماهای 0. 90% و 100C به مدت یک ساعت و سپس سرد کردن سریع در روغن و همچنین بازگشت در دماهای 400 و 500C به مدت یک ساعت بوده است. نتایج استحکام های کششی اتصالات پس از عملیات حرارتی های مختلف ،تفاوت محسوسی را دریک دمای بازگشت ثابت باافزایش دمای استنیته نشان ندادند با افزایش دمای بازگشت علاوه برتغییر خواص اتصالات مکان های شکست ازسمت فولاد زنگ نزن مارتنزیتی به سمت فولاد کم آلیاژ منتقل شد

کلیدواژه ها:

جوشکاری قوسی تنگستن ، عملیات حرارتی بعدازجوشکاری ، سیم جوش ، فولاد زنگ نزن مارتنزیتی ، فولاد کم آلیاژ با استحکام بالا ، خواص مکانیکی