تاثیر درمان گروهی شناختی-رفتاری بر نشانه های اختلال شخصیت مرزی و رفتارهای تکانشگری سربازان

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی روش درمانی گروهی شناختی-رفتاری بر شخصیت مرزی و کاهش رفتارهای تکانشگری سربازان بود. در یک مطالعه از نوع تحقیق نیمه آزمایشی 30 شرکت کننده به روش نمونه گیری تصادفی از بین 276 سربازان مشغول به خدمت یکی از پادگان های نیروی زمینی ارتش در شهرستان همدان سال 1395 انتخاب شدند و به پرسشنامه شخصیت مرزی لیشنرینگ پاسخ دادند. یافته ها حاکی از آن بودند که روش درمان شناختی رفتاری گروهی مایکل فری در بهبود اختلال شخصیت مرزی سربازان موثر بود، همچنین میزان تاثیر این روش در کاهش علائم نا امیدی 317 / 0 ، علائم تکانشگری 470 / 0، علائم تجزیه ای و پارانوئمیدی وابسته به استرس 201 / 0 بود؛ درواقع می توان بیان کرد که روش درمانی گروهی شناختی رفتاری یکی از روش های مفید در درمان بیماری شخصیت مرزی و کاهش رفتارهای تکانشگری است.

کلیدواژه ها:

اختلال شخصیت مرزی ، رفتارهای تکانشگری ، گروه درمانی شناختی-رفتاری