یادگیری موقعیتی ریاضیات مبتنی بر حل مساله

هدف از این مطالعه بررسی این است که تدریس یادگیری موقعیتی می تواند به یادگیرنده در محیط های واقعی تر کمک کند. برجسته کردن جنبه های موثر یادگیری موقعیتی و بررسی اشکالات احتمالی، با ارائه انتقادات از سایر نظریه ها یا دیدگاه ها از اهداف این مطالعه بوده است. همچنین درک واقعیت شبیه سازی، برای استفاده اطلاعات در حل مسائل سازمانی در محیط کار یادگیرنده و اثربخشی شیوه های آموزشی تعاملی به عنوان ابزاری برای فعال کردن دانش به دست آمده یادگیرنده مورد توجه محقق بوده است. لذا در کلاس درس ریاضی شامل 28 دانش-آموز پایه هفتم فعالیت هایی مبتنی بر حل مساله طراحی و اجرا شده است. ابزار جمع آوری اطلاعات مشاهده کیفی و پرسشنامه نظرسنجی از دانش آموزان، محقق ساخته با آلفای کرونباخ 7/0 بوده است. نتایج نشان داده است 88 درصد دانش آموزان دیدگاه مثبتی نسبت به فعالیت ها داشته اند. استفاده از شیوه یادگیری موقعیتی موجب افزایش درک دانش آموزان در رویارویی با مساله در موقعیت جدید شده و افزایش انگیزه، حس اعتماد به نفس و پیشرفت 20 درصدی تحصیلی از نتایج اجرای این الگو بوده است. نتایج نشان داده است که یادگیری موقعیتی، به تنهایی کافی نیست، اما اگر با یادگیری از طریق دانش اکتسابی آمیخته شود، موثرتر خواهد بود. بنابراین مطرح کردن نظریه ای فراگیرتر از یادگیری موقعیتی ضروری است.

کلیدواژه ها:

یادگیری موقعیتی ، ریاضی ، مدل سازی ، حل مساله.