تاثیر تمرینات استحکام بخشی کمری(کششی، تقویتی و سوئیس بال) بر لوردوز افراد مبتلا

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات استحکام بخشی کمری (کششی، تقویتی و سوئیس بال) بر لوردوز افراد مبتلا به لوردوز کمری با کمر درد مزمن است. جامعه آماری این پژوهش را معلمان که مبتلا به لوردوز کمری شهرستان گالیکش تشکیل داد. نمونه آماری شامل 30 نفر که به صورت تصادفی به سه گروه کششی، تقویتی و گروه سوئیس بال تقسیم شدند. برای ارزیابی میزان لوردوز کمری با استفاده از خط کش منعطف مورد بررسی قرار گرفت. برای ارزیابی میزان تاثیر تمرینات کششی ، تقویتی و سوئیس بال از آزمون t همبسته استفاده شد و برای مقایسه تاثیر سه روش تمرینی از آزمون کوواریانس و آزمون شفه استفاده شد. تمامی داده ها در سطح معنی داری (05/0≥P) انجام شدند. نتایج تحقیق آماری داده ها مقدار 035/0p= (05/0> p) که کمتر از 05/0 است و مقدار 82/3f= را نشان داد. بنابراین فرض برابری میانگین نمرات لوردوز در سه گروه تمرینات کششی، تمرینات تقویتی و تمرینات سوئیس بال رد می شود. نتایج آزمون شفه نشان داد که میانگین نمره لوردوز تنها بین گروه تمرینات کششی و تمرینات سوئیس بال اختلاف معناداری وجود دارد.(بر اساس 036/0 =p-value ) بین سایر گروه ها اختلاف معناداری دیده نشد. بنابراین سه روش تمرینی کششی،تقویتی و سوئیس بال توانستند اثر معنی دار بر عارضه لوردوز کمری داشته باشند و موجب بهبودی آن شوند. بر اساس نتایج به دست آمده از پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که علارغم اثرگذاری این سه روش بر ناهنجاری، تمرینات سوئیس بال تاثیر بهتری بر بهبودی لوردوز کمری دارد و می توان از این روش برای اصلاح لودوز کمری استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

تمرینات کششی ، تمرینات تقویتی ، تمرینات سوئیس بال ، لوردوز کمری