بررسی شاخص های معماری پایدار در مجتمع مسکونی ها با روشدلفی

مجتمع های مسکونی یکی از مکان هایی هست که در حال حاضر مکانی برای زندگی افراد بسیاری با قومیت و قشر متفاوت از جامعه می باشند . با توجه به این که ساختمان ها با استفاده بی رویه و مصرف عظیم از منابع تجدید ناپذیر و ایجاد آلودگی محیط زیستی و متناسب نبودن ساختمان ها با اقلیم و معماری بومی باعث ایجاد مساله بحران انرژی و سوخت فسیلی در دنیای امروزه شده است بر همین اساس معماری پایداری که در سه حوزه اجتماعی ،اقتصادی وزیست محیطی که مثلث پایداری نامیده می شود توجه ویژه ای کرده است . از این رو پژوهش حاضر با هدف ارئه شاخص های پایداری موثر بر هر بعد از مثلت پایداری از روش دلفی که فرایندی ساختار یافته برای جمع آوری و طبقه بندی دانش موجود در نزد گروهی از کارشناسان و خبرگان است از طریق توزیع پرسشنامه هایی در بین این افراد و بازخورد کنترل شده پاسخها و نظرات دریافتی صورت گرفته است .نتایج حاصل شده بیان کننده متغیرهای فرعی هویت که شامل داشتن تصویر ذهنی مطلوب ، وجود فضای جذاب ، داشتن پیوند بین عناصر ، خوانایی ، حس تعلق و امنیت عابران پیاده ، امنیت در فضاهاو امکان نظارت بر بازی کودکان را از اجزا ایمنی و امنیت مجتمع ها بیان می کند. زیر معیارهایی همچون مناسب بودن فضاها برای پیاده روی، وجودفضای با کیفیت برای بازی کودکان، کیفیت فضای داخلی، رضایت از امکانات در حوزه سرزندگیگنجانده می شود. میزان مراوده ساکنین با همسایگان، مشارکت و نگداری مجتمع، رضایت از همسایگی را هم می توان از شاخص های فرعی تعلق خاطر دانست.میزان تراکم جمعبتی و بهرهمندی از نظر ساکنان در بهبود وضع مجتمع دو مورد از معیار های مشارکت می باشد. وجود فضای سبز و رضایت ساکنان از فضای سبز عواملی از سنجش فضای سبز ساختمانها است. استفاده از مصالح بومی و قابل بازیافت، استفاده از انرژی های طبیعی در مجتمع مسکونی به بعد زیست محیطی مربوط می گردد. رضایت ساکنان از نظافت مسیرها، فضای باز و سیستم جمع آوری زبانه جزء عناصر نظافت و بهداشت هستند. و در آخر رضایت ساکنان از هزینه خرید واحد مسکونی و دسترسی راحت برای خریدهای روزانه و فواصل ارتباطی را به ترتیب با توجه به نظر متخصصان از ابعاد پایداری اقتصادی و کالبدی هستند.

کلیدواژه ها:

پایداری ، مجتمع مسکونی ، شاخص ، مثلت پایداری ، روش دلفی