تاثیر یک دوره تمرینات DNS برشاخص های ستون فقراتی دختران دانش آموز

مشکلات ستون فقرات قدمتی به اندازه طول حیات انسان دارد. در 100 سال گذشته پروتکل های تمرینی متفاوتی برای مدیریت و کنترل م شکلات ستون فقرات ارائه شده ا ست.امروزه در مو ضوع نقش تمرینات ورزشی برای ا صلاح پوسچر ستون فقرات، رقابتی بین دانشمندان برای شنا سایی و معرفی بهترین روش های تمرینی وجود دارد. تمرینات ثبات بخشی پویای عصبی- عضلانی تمریناتی ا ست که اخیرا در این زمینه مطرح گردیده ا ست. سازگاری و عملکرد مطلوب سیستم عصبی- عضلانی یکی از اهداف مهم تمرینات DNS ا ست. بر این اساس، شناخت استخوان ها، عضلات و عملکرد آنها برای طراحی و اجرای تمرین بسیار مهم ا ست. در تحقیق حا ضر ما بر آنیم که تاثیر یک دوره تمرینات DNS و مکنزی و ویلیامز را بر روی شاخص های مربوط به ستون فقرات(قوس کمری، قوس پشتی و شاخص دلماس) دختران دانش آموز بررسی نماییم. در این پژوهش نمونه آماری شامل 18 نفر دانش آموز دختر 12-14 ساله همگن ازنظر قد، وزن و شاخص توده بدنی بود که در دو گروه شاهد و تجربی( 10 و 8نفر) قرار گرفتند. تمرینات مربوط به گروه تجربی، تمرینات DNS و تمرینات گروه شاهد تمرینات مکنزی و ویلیامز بود. تمرینات به مدت 6 هفته، هفته ای 3 جلسه، و هر جلسه به مدت 45 دقیقه انجام شد. متغیرهای واب سته عبارت بودند از: قوس پشتی، قوس کمری و شاخص دلماس. به منظور تحلیل آماری از تحلیل واریانس برای اندازه های تکراری و همچنین t زوجی استفاده و سطح معناداری 0/05 در نظر گرفته شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که در قوس پشتی گروه تمرینات DNS، 28% , و گروه تمرینات مکنزی و ویلیامز، 26% پی شرفت دا شتند که این تفاوت در صد پی شرفت بین دو گروه معنادار نبود. در قوس کمری گروه تمرینات DNS ، %46 و گروه تمرینات مکنزی و ویلیامز، 21% پیشرفت داشتند، که تحلیل واریانس برای اندازه های تکراری در سااطح 0/05 نشان داد که تمرینات DNS به طور معناداری بهتر از تمرینات مکنزی و ویلیامز موجب بهبود قوس کمری شده است. در شاخص دلماس، هر دو گروه تمرینات DNS، و گروه تمرینات مکنزی و ویلیامز هرکدام 5% پیشرفت داشتند. که این دو گروه از این حیث با هم تفاوت معناداری نداشتند.

کلیدواژه ها:

تمرینات DNS ، شاخص دلماس ، قوس پشتی ، قوس کمری.