موانع توسعه علمی ایران در حوزه علوم انسانی با تاکید بر عنصر فرهنگ
محل انتشار: فصلنامه مطالعات سیاسی، دوره: 11، شماره: 43
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 478
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IAUAZ-11-43_003
تاریخ نمایه سازی: 1 بهمن 1398
چکیده مقاله:
جوامع مختلف برای قرار گرفتن در مسیر بهبود شرایط اجتماعی و اقتصادی خود نیازمند فراهم نمودن زمینههای رشد و توسعه هستند و یکی از عوامل موثر بر رشد و توسعه هر جامعهای تحول در ساختارهای علمی کشور و گسترش دانش به ویژه در حوزه علوم انسانی است. جمهوری اسلامی ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست. یافتن موانع فرهنگی توسعه علوم انسانی در ایران نیازمند واکاوی دقیق ویژگیهای فرهنگی و اجتماعی کشور است. فرهنگ برسازنده انسان و بستری است که در هر جامعه انسانها در آن بالیده و رشد میکنند و بدین ترتیب انسانها عموما فرزند فرهنگی هستند که بدان متعلقاند. از این رو به علل مختلف و از جمله وجود ویژگیهای فرهنگی مختلف، هر جامعهای شرایط و ویژگیهای خاص خود را دارد. اما آنچه در اینجا مهم میباشد این سئوال است که عوامل فرهنگی چه نقشی در توسعه نیافتگی علوم انسانی در ایران دارند فرضیه عبارت است از این که: فرهنگ خودنمایی و نگاه فرودستانه به علوم انسانی از مهمترین موانع فرهنگی توسعه علوم انسانی در ایران است. برای تبیین موانع توسعه علوم انسانی، چارچوب نونهادگرایی مورد استفاده قرار گرفته است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
لیلا سنگی
دانش آموخته دکتری علوم سیاسی(مسائل ایران)، گروه علوم سیاسی، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
محمدمهدی مجاهدی
استادیار گروه علوم سیاسی، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
عبدالامیر نبوی
دانشیار گروه مطالعات اجتماعی، پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، تهران، ایران
الهه حجازی
دانشیار گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران