تبیین رابطه دولت و جامعه در عصر محمدرضا شاه (۱۳۳۲-۱۳۲۰)
محل انتشار: فصلنامه مطالعات سیاسی، دوره: 11، شماره: 44
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 539
فایل این مقاله در 26 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IAUAZ-11-44_006
تاریخ نمایه سازی: 1 بهمن 1398
چکیده مقاله تبیین رابطه دولت و جامعه در عصر محمدرضا شاه (۱۳۳۲-۱۳۲۰)
فروپاشی حکومت استبدادی رضاشاه درشهریور ۱۳۲۰ امیدی را در دل جامعه و جریان های فکری به وجود آورد تا بتوانند طبق قانون مشروطه حکومت دمکراتیکی را که در آن شاه سلطنت کند، نه حکومت تشکیل دهند. اما حضور اشغالگران وحمایت آن ها از شاه و دربار از یک طرف و بازمانده های حکومت استبدادی رضاشاه در راس سیستم سیاسی از طرف دیگر یک فضای تقابلی و تخاصمی را بین جامعه و دولت به وجود آورد. این فضا از سال ۱۳۲۰ تا ۱۳۳۲ به سه طریق خودنمایی کرد. از سال ۱۳۲۰ تا ۱۳۲۷ تقابل مخفی بود، از ۱۳۲۷ تا ۱۳۲۹ تقابل آشکار می شود و از ۱۳۳۰ تا ۱۳۳۲ نتیجه تقابل پیروزی جامعه بر دولت است. در این تحقیق، براساس نظریه میگدال (جامعه شبکه ای، دولت ضعیف، کنترل اجتماعی، جامعه قوی) رابطه جامعه و دولت بررسی می شود. سوالی اصلی تحقیق: چه نوع رابطه ای بین دولت و جامعه در این سال ها وجود داشت در فرضیه پژوهش؛ علی رغم اینکه فضای باز سیاسی به وجود آمد، اما به دلیل اینکه دولت (شاه و دربار) همچنان استبدادی بوده است یک تقابلی بین دولت وجامعه به وجودآمد که در نتیجه این تقابل، جامعه (سه جریان اسلام گرایان، ملی گرایان لیبرال و چپ گرایان سوسیالیست؛ البته باتاکید بیشتر بر جریان اسلام گرا) بر دولت پیروز شد.
کلیدواژه های تبیین رابطه دولت و جامعه در عصر محمدرضا شاه (۱۳۳۲-۱۳۲۰):
نویسندگان مقاله تبیین رابطه دولت و جامعه در عصر محمدرضا شاه (۱۳۳۲-۱۳۲۰)
رشید رکابیان
هیات علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه ایت الله بروجردی