تحلیل قابلیت عقد صلح به عنوان وسیله ای برای حیله و تقلب نسبت به قانون

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,006

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HCHCONF01_087

تاریخ نمایه سازی: 22 دی 1398

چکیده مقاله:

عقد صلح در فقه امامیه و حقوق ایران، قلمرو و جایگاه منحصربهفردی دارد که برای تحقق حاکمیت اراده فراهم آمده و جولانگاه آزادی اراده است؛ بهگونهای که از این نظر، نظام حقوقی ایران را از سایر کشورها متمایز میسازد .به ظاهر، قانونگذار اجازه داده است، اشخاص در قالب عقد صلح، در عین حال که از احکام آمره قانون که در مورد سایر عقود پیش بینی شده است، طفره روند، به مقاصد مطلوب خود نیز دست یابند. از همین نقطه، بحث حیله و تقلب نسبت به قانون از طریق عقد صلح ، مطرح می شود. ممکن است در نگاه نخست، پذیرش این مطلب، به سادگی ممکن نباشد، چراکه قانون را با شبهه لغویت مواجه میسازد، اما فقه امامیه و حقوق ایران، اصل این موضوع را پذیرفته است. پژوهش حاضر در مقام بررسی و تحلیل قابلیت عقد صلح، به عنوان وسیله ای برای حیله و تقلب نسبت به قانون و قلمرو آن، است.

نویسندگان

جواد واحدی زاده

عضو هیئت علمی دانشگاه آزاداسلامی واحداردبیل

محمد حسن پورانزابی

دانشجوی دکتری حقوق خصوصی دانشگاه آزاداسلامی واحداردبیل