نقش حاکمان در استقرار صلح و آرامش از دیدگاه نهج البلاغه

صلح و تلاش برای برقراری آن در جامعه به ویژه در عصر حاضر وجهه ای جهانی یافته و موضوع پژوهش ها و گفتگوهای بسیاری شده است. در میان عوامل اثرگذار در ایجاد بسترهای ایجاد صلح و آرامش در جوامع، حاکمان و رهبران سیاسی و متولیان نظام های سیاسی نقش و جایگاه ویژه ای دارند. امام علی (ع) در مقام یک رهبر سیاسی مسلمان که از تجربه و سابقه دیرینه ای در میدان سیاست و تاریخ سیاسی اسلام برخوردار بوده اند، دیدگاه ها و اندوخته های ارزنده ای در باب وظایف و بایست های حکمرانان در راستای استقرار صلح و امنیت و پرهیز از جنگ و نزاع داشته اند که در نهج البلاغه بازتاب یافته و به دست ما رسیده است. نظر به اصالت و مرجعیت نهج البلاغه نزد مسلمانان و شیعیان از یک طرف، و حیاتی و جدی بودن موضوع نحوه استقرار صلح، در این پژوهش در پی آنیم تا با مروری تحلیلی بر نهج البلاغه نکات مرتبط با ایفای نقش حاکمان در فراهم سازی شرایط صلح آمیز در جامعه را استخراج و ارزیابی نماییم، با این امید که رهنموده ای روشنگرانه امیرالمومنین چراغی فروزان در مسیر صلح جویی و صلح آفرینی باشد.

کلیدواژه ها:

صلح ، آرامش ، حاکمان ، حکومت ، نهج البلاغه