نقش کارآفرینی و نوآوری در پیشبرد اهداف آموزش و پرورش

کارافرینی به فرایند خلق ارزش جدید (مادی یا معنوی) از طریق یک تلاش متعهدانه با در نظر گرفتن ریسک های ناشی از آن اطلاقمی شود. واژه کارآفرینی از کلمه فرانسوی Entrepreneurs به معنای متعهد شدن نشات گرفته است. کارآفرینی سبب افزایش نوآوری، ارتقای سطح فناوری، افزایش اشتغال، تولید دانش فنی، تولید ملی و در نتیجه افزایش ثروت ملی و رشد اقتصادی جامعه می-گردد. دگرگونی و تحولات در سراسر جهان امروز باعث شده است که کارآفرینی بیش از پیش اهمیت یافته و سازمان ها بیشتر ازگذشته نیازمند نوآوری و کارآفرینی برای تطبیق با شرایط جدید باشد. با توجه به این که پرورش کارآفرینان کشور، باید در نظامآموزش و پرورش، پایه گذاری گردد و به دانشگاه ها و سایر مراکز آموزش عالی راه یابد، این مهم بدون ایفای نقش فعالانه ی نظامآموزش و پرورش، محقق نخواهد شد. در این مقاله سعی شده است به عوامل موثر بر کارآفرینی، که باید در نظام آموزش و پرورشمورد توجه قرار گیرد از قبیل آموزش رشته های فنی و حرفه ای، برنامه ی درسی، روش های آموزشی، محتوای درسی، ابزارهایآموزشی، معلمان و روش های تدریس، آموزش الکترونیکی، حمایت های مادی و معنوی دانش آموزان و توجه به نیازهای یادگیریاشاره شده است. در صورت تحقق این برنامه ها، میتوان امیدوار بود تا جوانان کشور با شور و اشتیاق وارد فعالیت های کارآفرینی شوندو به عنوان مولد کار در توسعه پایدار و تولید از حمایت ملی نقش اساسی ایفا کنند.

کلیدواژه ها:

کارآفرینی ، نوآوری ، آموزش