تبیین ریسک پذیری بر اساس مولفه های خوش بینی علمی مدیران دبیرستان های شهر یاسوج

پژوهش حاضر با هدف تبیین ریسک پذیری بر اساس مولفه های خوش بینی علمی مدیران دبیرستان های شهر یاسوج صورت گرفته است. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده ها توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه مدیران دبیرستان های شهر یاسوج که 140 نفر می باشند، که با استفاده از فرمول کوکران تعداد 103 نفر انتخاب شد. روش نمونه گیری در این پژوهش تصادفی طبقه ای بود. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه خوش بینی علمی و ریسک پذیری استفاده شده است. جهت تعیین روایی پرسشنامه، از روایی محتوایی و سازه استفاده شد. همچنین پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (خوش بینی علمی 0/87 و پرسشنامه ریسک پذیری 0/71) ارزیابی گردید. اطلاعات بدست آمده در این پژوهش با استفاده از آمار توصیفی (محاسبه فراوانی، درصد تدوین جدول، انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون، آزمون t تک نمونه ای) با استفاده از نرم افزار spss ویرایش 22 تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد ابعاد خوش بینی علمی مدیران دبستان و دبیرستان های شهر یاسوج قابلیت تبیین ریسک پذیری را دارند. وضعیت کلیه مولفه های خوش بینی علمی بالاتر از میانگین فرضی پژوهش است. همچنین بین ریسک پذیری مدیران و خوش بینی علمی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

ریسک پذیری ، خوش بینی علمی ، مدیران ، شهر یاسوج