بازتاب رئالیسم در اشعار مهدی اخوان ثالث

مکتب رئالیسم یکی از مکاتب هنری است که در اواسط قرن نوزدهم در اروپا ظهور کرد. رئالیسم به اصالت واقعیت و جهان خارج از ذهن اعتقاد دارد و به بازنمایی واقعیت تجربه شده انسان­ها در زمان و مکان معین می­پردازد. از آنجایی که رئالیسم بیان صریح و کامل فردیت­هاست و اثر رئالیستی حاصل دریافت شاعر از روابط پویای میان انسان­ها و جامعه اطرافش است، بررسی آثار رئالیستی شاعران می­تواند نگاه آنان را از منظر فردی و اجتماعی نشان دهد. مهدی اخوان ثالث از شاعران معاصر در اشعار خود به واقعیت­های موجود در جامعه عصر خود توجه داشته است. این پژوهش به شیوه توصیفی – تحلیلی به بازیابی مولفه­های رئالیسم در اشعار این شاعر پرداخته است. یافته­ها نشان می­دهد اخوان در تبیین مولفه­های رئالیستی مفاهیم را در اشعار سمبولیک خود آورده است؛ به این معنی که کلیت شعر قالبی سمبولیک دارد، اما واقع­گرایی به شکل جزیی در بندهای شعری نمایان شده است. نگاه اخوان ثالث به مولفه­های رئالیستی نگاهی اجتماعی و سوسیالیستی است. در این میان ظلم، مرگ، مبارزه، شکست، فقر و غیره با بیانی رئالیستی در آثار این شاعر معاصر ارائه شده است. مرگ از پربسامدترین مولفه­های رئالیسم در سروده­های اخوان است.   

کلیدواژه ها:

رئالیسم ، ادبیات معاصر ، شعر نو ، اخوان ثالث