مروری بر تحقیقات سیستم های سازه ای برگشت پذیر با اجزای تشکیل دهنده قابل تعویض

مطابق فلسفه طراحی لرزه ای نوین ، ورود رفتار سازه به ناحیه غیر خطی یک امر ضروری است که در این نوع طراحی به صورت ضمنی ، سازه آسیب را تحت زمین لرزه قبول می کند و از لحاظ اقتصادی زیان خواهد دید.تعمیر و مرمت سازه به علت وجود دریفت های دائمی وباقیمانده بسیار سخت و مشکل ساز خواهد بود . جهت کاهش دادن هزینه تعمیر و یافتن روش طراحی منطقی سازه ی ضعیف شده ، ایده ی اعضای اتلاف کننده ی انرژی زلزله قابل حذف و تمرکز بر روی قابلیت مرکز گرایی سازه ، مطرح شده است. این ایده بر روی سازه با سیستم دوگانه ، قاب فولادی مهاربندی شده با مهاربند های واگرا و قاب خمشی با اتصالات پیچی مطرح گردیده است. اتصالات پیچی تمایل زیادی به افزایش ظرفیت اتلاف انرژی زلزله دارند و به راحتی قابل تعویض می باشند . علاوه بر آن قاب خمشی نیز به طور غالب رفتار الاستیک حین زمین لرزه از خود نشان می دهد و با این رفتار ظرفیت تمرکز سازه یا برگشت پذیری آن را تامین می نماید. طراحی سازه ی برگشت پذیر با مهاربند های واگرا و تیر های پیوند قابل حذف را می توان با استفاده از روش های طراحی سنتی و با اضافه کردن معیارهایی جدید که در طراحی باید در نظر گرفته شود ، عملی کرد. به علت محدود بودن روش های طراحی سنتی ، همواره تحلیل های غیر خطی پیشنهاد داده می شود تا بر روی سازه ها اعمال گردد و تحلیل های عددی نیز برای بدست آوردن راه حل بهینه اتصالات حذف شدنی روی سازه ها انجام می پذیرد.

کلیدواژه ها:

مقاومت لرزه ای ، قاب های مهاربندی واگرا ، برگشت پذیر ی ، تیرهای پیوند قابل تعویض