اثر آفتکش گیاهی دایابون روی شته اقاقیا، Aphis craccivora Koch و کفشدزوک شکارگر Oenopia conglobata (L.)

شته اقاقیا، Aphis craccivora Koch (Hemiptera: Aphididae) ، یکی از آفات مخرب با دامنهی میزبانی وسیع میباشد که خسارت قابل توجهی را به فضای سبز شهری وارد می سازد. این آفت باتغذیه از شیره ی گیاهی موجب ضعف گیاه و با انتقال بیماری های ویروسی موجب مرگ گیاه خواهدشد. استفاده بی رویه از آفت کش های شیمیایی برای کنترل آفت موجب مقاومت و تاثیر منفی رویموجودات غیرهدف و محیط زیست شده است. یکی از راهکارهای مناسب برای کاهش استفاده از آفتکش های شیمیایی بکارگیری آفت کش های گیاهی می باشد. در این مطالعه سمیت تماسی آفت کشگیاهی دایابون روی شته اقاقیا در دامنه ی غلظت های 1000 - 7000 پی پی ام مورد بررسی قرار گرفت.همچنین مرگ و میر حشرات بالغ کفشدوزک شکارگر Oenopia conglobata (L.) (Coleoptera: Coccinellidae) در غلظتهای 2000 ، 4000 ، 6000 و 8000 پی پی ام مورد بررسی شد. آزمایش زیست سنجی در شرایط استاندارد محیطی (2 ± 25 درجه سلسیوس، رطوبتنسبی 5 ± 70 درصد، دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی) انجام گرفت. مقدار (LC(50برای سمیت تماسی دایابون روی شته اقاقیا، 3958 پی پی ام تخمین زده شد. همچنین درصد مرگ ومیر کفشدوزک شکارگر در غلظت های ذکر شده به ترتیب 33 / 8 ، 15 ، 27 / 26 و 33 / 43 % بود. براساسنتایج بدست آمده آفتکش گیاهی دایابون گزینه مناسبی برای کنترل شته اقاقیا میباشد. همچنین بادر نظرگرفتن درصد مرگ و میر کفشدوزک شکارگر، این آفتکش در گروه بی خطر برای این دشمنطبیعی قرار گرفت. نتایج حاضر نشان میدهد که با بهرهگیری از این دو عامل (آفتکش و دشمنطبیعی) می توان در برنامه های مدیریت تلفیقی شته اقاقیا به موفقیت دست یافت.

کلیدواژه ها:

سمیت ، مرگ و میر ، دشمن طبیعی ، مدیریت تلفیقی آفات ، فضای سبز شهری