بررسی اثربخشی رویکرد طرحواره درمانی بر سرمایه های روانشناختی و سبک های دلبستگی زوجین آشفته

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی رویکرد طرحواره درمانی بر سرمایه های روانشناختی و سبک های دلبستگیزوجین آشفته می باشد. روش تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش اجرا نیمه تجربی و از نوع پیشآزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود.که در آن بسته آموزشی رویکرد طرحواره درمانی به مدت 10 جلسه 90 دقیقهای بر اساس پروتکل ارائه شده توسط یانگ و همکاران (2003) بروی گروه آزمایش اجرا گردیده و بعد با گروه کنترلمقایسه شدند. جامعه آماری پژوهش شامل زوجین آشفته (والدین کودکان مهد کودک طلوع شهرستان پیشوا) میباشد که از این تعداد 40 زوج به عنوان نمونه آماری انتخاب شده است. نمونه پژوهش حاضر را 40 زوج تشکیل دادهاند. که به صورت در دسترس به دو گروه آزمایش و کنترل (تعداد 20 زوج در گروه آزمایش و تعداد 20 زوج در گروهکنترل) تقسیم شدند. در گروه نمونه از طریق نمونه گیری در دسترس، نمونه آماری انتخاب و به صورت تصادفی درگروه های گواه و آزمایشی قرار خواهند گرفت. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های سرمایه روانشناختی لوتانز (PCQ)،سبک دلبستگی بزرگسالان (RAAS)، پرسشنامه بالینی چندمحوری میلون (MCMI-III)، مقیاس سازگاری دو جانبه (DAS) می باشد. تجزیه و تحلیل استنباطی داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس و نرم افزار های آماری SPSS/24 انجام گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که رویکرد طرحواره درمانی بر امید، تاب آوری، خوش بینی، خودکار آمدی زوجین (سرمایه های روانشناختی) موثر بوده است. همچنین رویکرد طرحواره درمانی بر افزایشدلبستگی نزدیکی، دلبستگی وابستگی، دلبستگی اضطرابی زوجین (سبک های دلبستگی) موثر بوده است.

کلیدواژه ها:

طرحواره درمانی ، سرمایه های روانشناختی ، سبک های دلبستگی ، زوجین آشفته