مقایسه کارائی حذف رنگ Remazol Black B به وسیله پرتودهی با باریکه الکترونی و نانو کامپوزیت مغناطیسی کیتوسان از محلول آبی

در این تحقیق عملکرد دو فرآیند پرتودهی با باریکه الکترونی و استفاده از نانوکامپوزیت مغناطیسی کیتوسان در حذف رنگ Remazol Black B از محلول آبی بررسی و مقایسه شده است. ابتدا محلول آبی رنگ با غلظت ppm 100 ساخته شد. سپس نمونه ها با باریکه الکترون های MeV10در محدوده دزkGy 9- 0 پرتودهی شد. طیف جذبی، درصد حذف رنگ و تغییرات pH بررسی شد. نتایج نشان داد با افزایش دز جذبی، کارائی حذف رنگ افزایش می یابد به طوریکه در دزkGy 9 بیشترین راندمان رنگزدائی (100%) مشاهده می گردد. همچنین از نانوکامپوزیت مغناطیسی کیتوسان اصلاح شده با عصاره زیتون تلخ به عنوان جاذب استفاده شد. نتایج نشان داد که با افزایش pH کارائی حذف رنگ کاهش می یابد و بیشترین مقدار حذف رنگ به وسیله 055/0 گرم نانو کامپوزیت، 93% در 5pH= به دست آمد. در غلظت اولیه ppm 100 با افزایش زمان تماس از 0 تا 400 دقیقه بازدهی حذف رنگ از 0 به 93% افزایش می یابد و پس از آن به یک مقدار ثابت می رسد. همچنین مشخص شد با افزایش دز جاذب کارائی حذف رنگ افزایش می یابد. بر اساس نتایج حاصله پرتودهی با باریکه الکترونی پرانرژی و نانوکامپوزیت مغناطیسی می تواند به عنوان دو روش سودمند برای حذف رنگ Remazol Black B از فاضلاب های صنعت نساجی و یا آب های آلوده به این رنگ مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

پرتودهی ، الکترون بیم ، رنگ راکتیو ، نانوکامپوزیت ، کیتوسان