تاملی درچهارنماد مرسوم وابداعی اشعارهوشنگ ابتهاج (آب، آتش، باد وچراغ)

این مکتوب سه بررسی چهارنمادمرسوم امابانگاه تازه در در اشعار هوشنگ ابتهاج می پردازد. با تامل وپژوهش درویژگی های خاص سبکی و تمایزآفرینی و هنجار شکنی ها را در آن می یابیم. به همین دلیل مطالعه وپژوهش در شعر سایه میتواند راهبردی به شناخت بهتر دورهی شاعر و شخصیت ادبی و نقش او در ادبیاتمعاصر باشد روش تحقیق دراین مکتوب، روش پژوهشی توصیفی- تحلیلی است. باتوجه به این که سایه درشعرمعاصرفارسی تصویرهایی نو و نماد هایی ویژه آفریده است ،از این رویکرد می توان پژوهش های تازه ایدرشعراین شاعرانجام داد. یافته های این پژوهش نشان میدهد که سایه شاعری است دارای سبک ویژه و مختصبه خودش. از نظر فکری، شاعری اندیشه گرا است که تلفیقی از درونگرایی و برون گرایی را در اندیشه اش می-پروراند واز چهار نماد مرسوم (آب، آتش، باد وچراغ) ابداع تازه ای می آفریند.

کلیدواژه ها:

ابتهاج ، آب ، آتش ، باد و چراغ