بررسی ارتباط خشونت خانگی علیه زنان و کودکان با سلامتروان ( مطالعه مروری)

خشونت خانگی یکی از مسائل عمده تهدید کننده سلامت روان به شمار می آید که تقریبا در همه جوامع موضوعی نگران کننده است. امروزه شناسایی، پیشگیری و مدیریت این موارد خشونت در بسیاری از کشورها به عنوان یک اولویت مورد توجه می باشد. پیشگیری و کنترل خشونت با توجه به تبعات و تاثیراتی که بر سلامت روانشناختی افراد به طور اخص، و جنبه های فیزیکی به طور اعم دارد، نیازمند شناخت و بررسی جامعی از وضعیت موجود، علل و پیامدهای آن است. در این مقاله سعی شده است تا بر اساس شواهد تحقیقاتی گردآوری شده، تصویر مستندی از خشونت خانگی در ارتباط با سلامت روان ارائه گردد. اطلاعات مربوط به خشونت خانگی از گردآمدی و مرور 30 مقاله به زبان فارسی و انگلیسی حاصل از پژوهش های صورت گرفته داخل و خارج از کشور که در دوره زمانی 2010 تا 2018 در مجلات معتبر علمی منتشر شدهاند از طریق جستجوی نظاممند مقالات در بانک های اطلاعاتی pubmed، since direct، SID، Google Scholar، EBSCO با استفاده از کلمات کلیدی مرتبط با موضوع جمع آوری و تحلیل شد. از عوامل تاثیرگذار بر شیوع خشونت خانگی، عوامل جنسیتی، نگرش های فرهنگی و اجتماعی، نژاد، قومیت و عوامل فردی است. شیوع این مسئله در طول زندگی از 10 % تا 36 % گزارش شده و میانگین سنی بیشترین افراد در نمونه ها بین 17 تا 35 ساله ها بوده است. در زنان تجربه خشونت خانگی در 42 % موارد در دوران بارداری و 35 % بعد از جدایی بوده است. مطالعات بیشترین آسیب های روانی مرتبط با خشونت را در ابعاد مختلف PTSD ، اضطراب، افسردگی، شکایات جسمانی و مشکلات خواب گزارش کردهاند. با توجه به شیوع قابل توجه، خشونت خانگی بسیار جای نگرانی دارد. به نظر می رسد تاثیرات این تجربه ها بر حیطه های مختلف سلامت روان افراد قابل توجه و تامل باشد. قربانیان خشونت از نظر غربالگری سلامتروان نیازمند انجام اقدامات تشخیصی، مشاورهای و درمانی می باشند.

کلیدواژه ها:

خشونت خانگی ، سلامت روان