بررسی سلامت روانی در زوجین ورزشکار و غیر ورزشکار

با توجه به اهمیت انجام فعالیت های ورزشی، انجام پژوهش در زمینه تاثیرات آن در زمینه فردی، خانوادگی و اجتماعی ضرورت خود را نشان می دهد. در این راستا، هدف از پژوهش حاضر بررسی سلامت روانی در زوجین ورزشکار و غیر ورزشکار بود. پژوهش حاضر در زمره ی پژوهش های توصیفی (پس رویدادی یا علی– مقایسه ای) قرار دارد، که در آن تعداد 200 نفر ( 100 زوج: 50 زوج ورزشکار؛ 50 زوج غیر ورزشکار) به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری، مقیاس سلامت روانی گلدبرگ ( GHQ-28) (1972 ) که دارای 4 مقیاس می باشد. مقیاس های آن عبارتند از: علائم جسمانی، اضطراب و اختلال در خواب، اختلال در کارکرد اجتماعی و افسردگی. به دست آوردن نمره بالا در این مقیاس نشان دهنده علائم مرضی بیشتر و به بیان دیگر سلامت عمومی پایینتر است. نتایج نشان داد، میانگین نمرات سلامت روان در زوجین ورزشکار به طور معناداری پایین تر از زوجین غیر ورزشکار است. همچنین میانگین نمرات مولفه های سلامت روان ازجمله افسردگی، اضطراب و اختلالات جسمانی در زوجین ورزشکار به طور معناداری پایین تر از زوجین غیر ورزشکار است. در تبیین این یافته می توان گفت، ورزش به عنوان یک رکن اساسی شیوه زندگی سالم در نظر گرفته شده و به طور واضح فعالیت بدنی در ارتباط با سلامت روان است و به عنوان یک الگوی رفتاری در طول زندگی می تواند از بیماری های مختلف پیشگیری و یا آنها را کنترل کند . فعالیت های بدنی و ورزش از طریق افزایش احساس شایستگی، استقلال و ارتباط با دیگران، افزایش اعتماد به نفس و بهبود خودپنداره جسمی، دور کردن افکار منفی، بهبود عواطف مثبت و کاهش عواطف منفی می تواند بر کاهش علائم افسردگی موثر باشند. از جمله تاثیرات ضد اضطرابی ورزش آن است که باعث منحرف شدن توجه فرد از موضوعات اضطراب زا می شود و با فراهم ساختن زمینه ای برای افزایش اعتمادبه نفس می تواند سبب کاهش اضطراب شود.

کلیدواژه ها:

سلامت روانی ، زوجین ، ورزشکار