مدیریت پیچیدگی سازمانی از طریق سایبرنتیک معماری سازمانی

تغییر ویژگی جدانشدنی دنیای معاصر است. تحولات به ویژه در عرصه محیط کسب و کار، سازمانها را به مثابه سیستم های بزرگ، ناچار به همگامی و گاهی پیشتازی در تغییر کرده است. هدف این مقاله، نخست بررسی نظری جهت ارائه مدلی از تکامل سیستم ها است که از مفاهیم برخواسته از سه حوزه تئوری سیستم ها، معماری سازمانی و سایبرنتیک قوام یافته است. بدین منظور، از تفکر سایبرنتیک برای توسعه مدل مسیر هم تکاملی استفاده شده تا براساس آن نحوه تکامل یک سیستم در تناسب با محیط آن تبیین شود. این مدل در واقع برداشتی از مدل مانای سیستم ها ی استفورد بیر و قضیه اشبی در تنظیم گر خوب است که نشان می دهد چگونه تئوریهای مدیریت پیچیدگی می توانند در قالب یک تئوری سایبرنتیک معماری سازمانی تلفیق شوند و همچنین بینشی در مورد مکانیسم حفظ هماهنگی میان تحولات سازمان به مثابه یک سیستم و تحول محیط پیرامون آن به دست می دهد.

کلیدواژه ها:

سایبرنتیک ، معماری سازمانی ، تغییر ، مدل مسیر هم تکاملی ، مدل مانای سیستم ها ، پایداری