بررسی کارایی مدیریت آب کشاورزی در مناطق بیابانی ، مطالعه موردی محصول جو در منطقه سیستان

خشکسالی به عنوان بلای طبیعی از دیرباز در کشورهای مختلف به دفعات به وقوع پیوسته و برای مقابله با آن می توان اقداماتی انجام داد که نخستین گام، شناخت آن است تا بتوان راهکارهای اثربخشی را در این زمینه تدوین کرد و به کار گرفت. به این منظور میخواهیم کارایی مدیریت و کارایی فنی مصرف آب کشاورزی محصول جو را برای شناسایی نقاط قوت و ضعف کشاورزان منطقه سیستان که سال های بسیاریست درگیر خشکسالی هستند بررسی کنیم. اطلاعات و داده های این تحقیق بصورت خوشه ای دو مرحله ای و از طریق پرسشنامه گردآوری گردیده است. در این تحقیق با استفاده از روش تحلیل پوششی داده ها تاثیر کارایی مدیریت بر مصرف آب محصول جو در منطقه سیستان )دو شهرستان زابل و بنجار( بررسی شد و نتایج نشان داد که کشاورزان شهرستان بنجار)گروه )1 در استفاده از نهاده ی آب کشاورزی بطور میانگین دارای کارایی مدیریتی 86 درصد و میانگین کارایی مدیریتی کشاورزان شهرستان زابل)گروه )2 63.1 درصد هستند و با توجه به اینکه میانگین کارایی فنی کشاوران گروه 1 در نهاده آب نیز تقریبا 30 درصد از کشاورزان گروه 2 بیشتر است متوجه میشویم آنها از نظرتکنیکی نیز از آب بهتر استفاده کردند. درکشاورزان گروه یک هدر رفت نهاده ها کمتر صورت میگیرد. پیشنهاد میشود با توجه به خشکی منطقه و تبخیر بالای آب ،کلیه کشاورزان با استفاده از قطر لوله بیشتر زمان ابیاری را کاهش داده یا از استخرهای ذخیره آب و روش های آبیاری تحت فشار استفاده کنند تا کارایی مدیریت آب را بالا برده و هدررفت منابع آب را کمتر کنند.

کلیدواژه ها:

کاریی مدیریت ، آب ، جو ، روش تحلیل پوششی داده ها ، سیستان