بررسی روش طراحی بر اساس تغییر مکان در ساختمان های فولادی نامتقارن سه بعدی

روش طراحی در سازه ها تاثیرات زیادی در مقاطع المان های مقاوم جانبی و مقدار پاسخ های لرزه ای سازه ها می تواند داشته باشد. از جمله روش های مرسوم در طراحی روش نیرو می باشد که مبتنی بر استخراج نیروها بوده و المان های مقاوم جانبی بر اساس مقدار مقاومت مورد نیاز طراحی می گردند. از طرفی یکی از روش های طراحی که مورد توجه محققین در سال های اخیر بوده است، روش طراحی بر اساس تغییر مکان مستقیم می باشد که در این روش مفروضات بر اساس جابجایی های سازه ای است. سازه های نامتقارن به دلیل پیچیده گی که دارند می توانند نتایج متفاوتی داشته باشند. برای بررسی تفاوت ها در روش نیرو و روش مبتنی بر تغییر مکان مستقیم، سازه ها نامتقارن در خروج از مرکزیت های 10، 20 و 30 درصد بعد سازه در تعداد طبقات 3، 7 و 10 طبقه مورد بررسی قرار گرفته است. برای بررسی نتایج بعد از طراحی، سازه ها تحت تحلیل تاریخچه زمانی قرار گرفته و نتایج لرزه ای آنها بررسی شده است. نتایج حاصل نشان دهنده این است که مقاطع المان ها در روش تغییر مکان مستقیم کمی بیشتر از روش نیرو می باشد. ازطرفی مقدار جابجایی در روش تغییر مکان مستقیم بیشتر از روش نیرو و برش پایه در روش تغییر مکان مستقیم بیشتر از روش نیرو می باشد. همچنین نتایج نشان می دهد که مقدار خرابی مفاصل پلاستیک و المان های مقاوم جانبی نیز در مقدار خروج از مرکزیت های کمتر، در روش تغییر مکان مستقیم و در خروج از مرکزیت های بیشتر، مقدار خرابی در روش نیرو بیشتر می باشد.