ارزیابی شکل های مختلف آهن و منگنز خاک در کاربری های مختلف اراضی شرق استان مازندران

به منظور کمی سازی مقدار شکل های مختلف آهن و منگنز خاک در کاربری های مختلف اراضی، تعداد 130 نمونه مرکباز لایه سطحی خاک (0 - 15 سانتی متر) از شرق استان مازندران که عمدتا مربوط به اراضی در حدفاصل بین دو شهربهشهر و قائم شهر بودند به صورت تصادفی برداشته شد و مقدار کل و شکل های اگزالاتی و دیتوناتی آهن و منگنزاندازه گیری شد. نتایج نشان داد مقدار آهن و منگنز اگزالاتی و دی تیوناتی و منگنز کل دارای اختلاف معنی داری درکاربری های مختلف اراضی هستند. ولی درصد آهن کل و تمامی نسبت های آهن اگزالاتی به دی تیوناتی، منگنز اگزالاتیبه دی تیوناتی، منگنز دی تیوناتی به آهن دی تیوناتی و منگنز اگزالاتی به آهن اگزالاتی اختلاف معنی داری درکاربری های مختلف مشاهده نشد. بین جنگل و سایر کاربری ها اختلاف معنی دار در تمامی مقادیر و نسبت های آهن ومنگنز وجود دارد و همگی میزان بالایی داشتند که می تواند به علت دست نخورده و طبیعی بودن منطقه باشد. در کاربریزراعی، آهن و منگنز دی تیوناتی و منگنز اگزالاتی دارای کمترین مقادیر هستند، همچنین نسبت های (Mn(o)/Mn(d و(Fe(o)/Fe(d به ترتیب دارای مقادیر متوسط و زیاد در این کاربری هستند. با توجه به نسبت های بالای (Mn(o)/Mn(d و(Fe(o)/Fe(d تمامی کاربریها دارای ویژگی های خاک هیدرومورفیک هستند که می تواند به علت توپوگرافی، بالا بودن سطحآب زیرزمینی، ز هکشی نامناسب، بارندگی و کشت برنج باشد.

کلیدواژه ها:

تغییر کاربری ، استان مازندران ، میزان آهن و منگنز ، خاک هیدرومورفیک