تاثیر عوامل اقلیمی در مکانیابی اراضی مستعد کشت چغندرقند در استان خوزستان

هر یکی از مهمترین سیاستهای دولت در بخش کشاورزی، سیاست تحقیقات کشاورزی میباشد که یکی از قدیمی ترین عرصه های آن درایران تحقیقات چغندرقند است. چغندر از مهمترین گیاهان صنعتی و از منابع عمده تولید شکر در استان خوزستان به شمار می آید. نیازروزافزون کشور به تولید شکر و تأمین حدود 07 % تولید داخلی شکر از چغندرقند، اهمیت اقتصادی این محصول را به خوبی نشان میدهد. کشت چغندرقند پائیزه یا زمستانه در خوزستان به علت استفاده گیاه از بارندگی های پائیز و زمستان و در نتیجه تأمین مقداری ازنیاز آبی آن یکی از محصولات استراتژیک و اقتصادی است. تولید محصولات جنبی آن نظیر تفاله و ملاس و ایجاد اشتغال در بخشکشاورزی و صنعت منطقه و همچنین تأمین چغندرقند مورد مصرف کارخانه های قند استان با مجموع ظرفیت 0077 تن در روز اهمیتاستراتژیک این محصول را روشن می سازد. معیار اقلیم یکی از مهمترین معیارهای امکان سنجی کشت چغندرقند می باشند. فاکتورهایاقلیمی مهمترین عوامل تعیین کننده سرعت رشد و نمو گیاهان بوده و اساساً امکان کشت یا عدم کشت یک گیاه را در یک منطقه تعیین می کنند. تحقیق حاضر به دنبال بررسی شرایط اقلیمی استان خوزستان از نظر جایگزینی کشت چغندرقند با نیشکر و پهنه بندی نواحیمستعد کشت این محصول از نظر اقلیمی و محیطی با استفاده از GIS میباشد. چغندر قند سازگاری وسیعی به شرایط محیط متنوع دارد به سرما و گرما نسبتاً مقاوم است تحمل خشکی را دارد به شوری خاک نیز مقاوم است . عوامل محیطی مانند حرارت، نور، طول روز ورطوبت خاک تا حد زیادی تعیین کننده نحوه رشد و ذخیره قند در ریشه می باشد. خاکهای بارور، دارای زهکشی خوب، بافت متوسط و اسیدیته خنثی تا کمی قلیایی برای چغندر قند ایدهآل است . در این تحقیق پس از مطالعه شرایط اقلیمی استان به تشکیل پایگاه اطلاعات اقلیمی و محیطی در محیط GIS پرداخته شده است. سپس بر اساس رابطه بین هر یک از پارامترهای اقلیمی و محیطی مؤثر در کشت چغندرقند به طبقه بندی نقشه های حاصله بر اساس قابلیت کشت چغندرقند پرداخته شد

کلیدواژه ها:

مکانیابی ، اراضی مستعد ، چغندرقند ، نیشکر ، استان خوزستان