تاثیر جهت، ارتفاع و موقعیت تاج در میزان درصد پارازیتیسم سپردار واوی مرکبات lepidosaphes beckii روی درختان نارنج شهرستان قائم شهر
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 384
فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICSDA04_0831
تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1398
چکیده مقاله:
سپردار واوی مرکبات (Lepidosaphes becki Newman (HEM: Disapididae یکی از آفات مهم و خسارت زای مرکبات در باغ های شمال ایران است. به منظور جلوگیری از سم پاشی و آسیب به محیط زیست در این پژوهش به بررسی عوامل موثر بر زندگی پارازیتوبیدهای این آفت مانند جهت ارتفاع و تاج درخت در میزان درصد پارازیتیسم پرداخته شده است. در این پژوهش برای بررسی تاثیر هریک از فاکتورهای جهت (شمال، جنوب، شرق، غرب) ارتفاع (1/5، 2، 2/5 متر) و موقعیت تاج (بیرون تاج درخت، وسط تاج و داخل تاج) به طور جداگانه نمونه برداری انجام شده است. آزمایشها در قالب سه طرح بلوک کامل تصادفی و هر تیمار با 72 تکرار (3 برگ* 3 درخت * 8 تاریخ) انجام گرفت و در هر بار شمارش تعداد سوراخ های روی سپرهای حشره ماده بالغ روی برگ ها شمارش شد. اطلاعات به دست آمده با نرم افزار SPSS Version 22 تجزیه واریانس گردید و میانگین ها با آزمون چند دامنه ای دانکن مقایسه شدند. نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان داد که بین جهت های جغرافیایی اختلاف معنی دار در سطح 5 درصد وجود دارد. بر اساس نتایج مقایسه میانگین، در جهت شمال بیشترین میانگین تعداد سوراخ روی سپر حشره ماده بالغ (5.6528) و در جهت غرب کمترین میانگین تعداد سوراخ (3.2361) مشاهده شد. در بین ارتفاع های مختلف اختلاف معنی دار وجود داشت به طوری که در ارتفاع 1/5 بیشترین میانگین تعداد (4.2593) و در ارتفاع 2/5 کمترین میانگین تعداد (2.8333) مشاهده شد. یعنی با افزایش ارتفاع تعداد سپردارهای پارازیت شده کاهش یافت. در بین موقعیت های تاج درخت اختلاف معنی دار وجود داشت و بیشترین میانگین فراوانی در بیرون تاج درخت (8.5741) و کمترین فراوانی در داخل تاج درخت (5.1852) مشاهده شد. نتایج نشان دادند بیشترین فراوانی سپردارهای پارازیت شده در جهت شمال و ارتفاع 1/5 متر و بیرون تاج درخت وجود دارد که می توان جهت مبارزه بیولوژیکی دقیق تر و کارآمدتر اقدام کرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
بهاره تقی پور
گروه گیاهپزشکی، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری
بهنام امیری
گروه گیاهپزشکی، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری
محمدرضا دماوندیان
گروه گیاهپزشکی، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری
امیرحسین طورانی
دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه گیاهپزشکی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه شاهد، تهران