برآورد تبخیر و تعرق مرجع با استفاده از روشهای دما پایه و انتقال جرم

تبخیر و تعرق یکی از اساسیترین اجزای چرخه هیدرولوژی است که تعیین صحیح آن در علوم آب از قبیل مطالعاتتوازن هیدرولوژیکی، طراحی و مدیریت سیستم های آبیاری از اهمیت بالایی برخوردار است. بنابراین در این پژوهش بااستفاده از روش های تجربی هارگریوز- سامانی، WMO و روش مرجع فائو پنمن مانتیث تبخیر تعرق گیاه مرجع درایستگاه های هواشناسی اهر، مرند و میانه برآورد شده است. برای محاسبه این پارامتر، داده های هواشناسی دمای حداقل،حداکثر و متوسط، رطوبت نسبی حداقل، حداکثر و متوسط، سرعت باد، بارش و ساعات آفتابی ایستگاه های مذکور در بازهزمانی شانزده ساله (2000-2015) مورد استفاده قرار گرفت. به منظور تعیین روش بهتر، دقت روشهای مورد مطالعه با استفاده از آماره های خطا از قبیل ریشه میانگین مربعات خطا و ضریب همبستگی بررسی شد. نتایج حاصله نشان دادندکه روش هارگریوز سامانی در شهر اهر با دارا بودن خطای 0/91 در شهر مرند با 0/42 خطا و در شهر میانه با خطای 1/02 عملکرد به مراتب بهتری نسبت به روش WMO داشت و به عنوان روش برتر در این سه شهر پیشنهاد گردید.

کلیدواژه ها:

هارگریوز- سامانی ، WMO ، تبخیر تعرق گیاه مرجع ، فائو پنمن مانتیث