بررسی سناریوهای تغییر اقلیم بر اساس نتایج حاصل از روش ریزمقیاس گردانی آماری برای متغیر دما (مطالعه موردی: ایستگاه یاسوج)

افزایش گازهای گلخانه ای در چند دهه اخیر باعث بر هم خوردن تعادل اقلیمی کرهی زمین شده که به آن پدیده تغییراقلیم اطلاق می شود. مهمترین تبعات تغییر اقلیم، افزایش دمای متوسط کرهی زمین، افزایش پدیده های حدی اقلیمینظیر سیل، طوفان، تگرگ، امواج گرمایی، افزایش سطح آب دریاها، ذوب شدن یخ های قطبی و سرماهای نابهنگام خواهدبود. استفاده از ریز مقیاس نمایی آماری در برآورد نوسانات اقلیمی، این امکان را فراهم ساخته که بتوان داده های آب وهوایی را در مقیاس مکانی و زمانی مناسب تولید کرد. در این پژوهش، کارایی مدل SDSM برای تولید و شبیه سازیدادهی روزانه میانگین دما در ایستگاه یاسوج با استفاده از پارامترهای آماری (MAE, RMSE, R(2 و NSE مورد بررسیو ارزیابی قرار گرفت و تغییرات ناشی از آنها نیز در آینده آشکار شد. نتایج حاصل از آن نشان داد که در سطح اطمینان99 درصد تفاوت معنی داری بین داده ی واقعی و دادهی حاصل از مدل وجود ندارد و مدل کارایی لازم را در جهت تولیدداده ی روزانه دما برای دوره ی پایه (2017 - 1998)، تحت سناریوی RCP4.5 دارد. در این مطالعه مشخص شد که مدلریز مقیاس نمایی SDSM توانایی زیادی در مدلسازی داده ی میانگین دما در منطقه مورد مطالعه را داشته است. بهطوری که داده ی دمای پیش بینی شده با داده ی دیدبانی شده مطابقت دارد و همچنین توانمندی مدل در مدلسازی دمابسیار خوب و قابل قبول می باشد.

کلیدواژه ها:

تغییر اقلیم ، ریز مقیاس گردانی ، سناریو ، SDSM