تحلیل امکان پیاده سازی مدیریت دانش بومی در بخش کشاورزی (مطالعه موردی استان قزوین)

کشاورزان، روستاییان و دامداران هر یک صاحب فنون تخصصی خود هستند، که در استفاده از منابع محدود در اختیار بکار میگیرند این فنون و معلومات بومی در نگاه اول ساده به نظر می آیند ولی همین روشهای ساده، روستاییان را قادر ساخته است تا با استفادهاز منابع بسیار محدود زندگی خود را تامین کنند. دشت قزوین با 460 هزار هکتار وسعت یکی از چهار دشت بزرگ و حاصلخیز ایران است.در استان قزوین بیشتر فعالیتهای مردم در عرصه کشاورزی با فرهنگ، تاریخ و تمدن استان گره خورده است. هدف از اجرای این پروژهبررسی امکان پیاده سازی دانش و اطلاعات کشاورزی بهرهبرداران، نقاط ضعف، قوت، محدودیت ها و پتانسیل های مدیریت دانش و اطلاعاتبهره برداران دراستان قزوین است. برای رسیدن به این هدف از روش تحلیل sowt استفاده شده است. جمع آوری اطلاعات مورد نیاز ازطریق میدانی و با تکمیل پرسشنامه در دو گروه کارشناسان و بهره برداران صورت پذیرفته است. نتایج نشان داد کارشناسان حوزه هایمختلف کشاورزی تاکید بر فایده و اهمیت استفاده دانش بومی دارند. ولی برای دسترسی به این دانش نیاز به برنامه ریزی، مستندسازی،آموزش و بومی شدن پژوهش ها در این زمینه است.

کلیدواژه ها:

دانش بومی ، پیاده سازی ، کارشناسان ، استان قزوین