ارزیابی و پهنه بندی کیفیت آب زیرزمینی مناطق مهران و دهلران از لحاظ کشاورزی با روش های زمین آمار

     در این پژوهش، بابهرهگرفتنازتحلیل­هایزمینآمار، خصوصیات شیمیایی آب­های زیرزمینی مناطق مهران و دهلران مورد بررسی قرار گرفته است. به این منظور 29 نمونه آب زیرزمینی از سال 1379 تا 1392 بررسی شده و از لحاظ هدایتالکتریکیآبو نسبتجذبیسدیم تحلیل شیمیایی گردید. نیم تغییرنمایتجربیهریکازپارامترها بااستفادهازنرم افزار GS+ محاسبهشده و با مدل­هایگوسین، کروی، خطی و نماییبرازشدادهشد،نتایجنشاندادکهساختارمکانیداده­هایکیفیآبزیرزمینیدراینمنطقهازمدلگوسین تبعیتمی­کند. سپسبهکمکنرمافزار Arc GIS 10.3 درون­یابیبهروش­هایکریجینگ، عکس فاصله و توابعپایه­ایشعاعیصورتگرفت. برای انتخاب مدل مناسب جهت برازش بر روی واریوگرام تجربی از مقدار میانگین مجذور مربعات خطا، کمتر و استحکام ساختار فضایی قوی­تر استفاده شد. نتایج حاصل از روش کریجینگ با عکس فاصله و توابعپایه­ایشعاعی به کمک معیارهای میانگین مجذور مربعات خطا و میانگین خطاکه میزان دقت را نشان می­دهد، مورد ارزیابی قرار گرفت. در نهایت نتایج حاصل از محاسبه میانگین مجذور مربعات خطا و میانگین خطانشان داد که روش کریجینگ نسبت به دو روش دیگر برتری دارد و از دقت بالا و خطای پایینی برخوردار است لذا درون­یابی با این روش صورت گرفت. درپایانبااستفاده از منطق فازی، طبقه­بندی ویلکاکس وطبقه­بندی سازمان جهانی بهداشتنقشهپهنه­بندیمنطقهموردمطالعه برای کشاورزی تهیهگردید. سپس برای نشان دادن تجمع مکانی غلظت­های عناصر از تحلیل نقاط داغ استفاده شد. با توجه به نقشه نهایی 38 درصد از آب­های زیرزمینی منطقه برای کشاورزی مناسب و نسبتا مناسب و 62 درصد نامناسب می­باشد، پس می­توان گفت که کیفیت آب منطقه مورد مطالعه برای کشاورزی مطلوب نیست.

کلیدواژه ها:

کریجینگ ، طبقه بندی ویلکاکس ، تحلیل نقاط داغ ، عکس فاصله ، توابع پایه ای شعاعی