آسیب شناسی فرهنگ یادگیری دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی بر اساس چارچوب مفهومی فرهنگ یادگیری اولر

هدف: هدف از این پژوهش آسیب شناسی فرهنگ یادگیری دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی بر اساس چارچوب مفهومی فرهنگ یادگیری اولر می باشد. روش: با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند به مصاحبه نیمه ساختمند با اعضای هیئت علمی و مدیران آموزشی دانشگاه شهید بهشتی و همچنین دانشجویان دوره های تحصیلات تکمیلی پرداخته شد. نمونه شامل 27 نفر از اعضای هیئت علمی برجسته در حوزه آموزش دانشگاه شهید بهشتی و مدیران آموزشی دانشگاه و 37 نفر از دانشجویان تحصیلات تکمیلی بود. اعتبار درونی مصاحبه ها از طریق بررسی همکار تایید گردید. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل محتوا انجام شد. یافته ها: مطابق با نتایج نقاط ضعف فرهنگ یادگیری دانشجویان در سه سطح فردی با ابعاد: (انگیزه یادگیری، نقش یادگیرنده، انتظارات دانشجویان از یادگیری، وظایف یادگیرنده) نهادی با ابعاد: (تقدیر و تشویق نوآوری آموزشی، قوانین رسمی و غیر رسمی، بهبود کیفیت زمینه یادگیری، توسعه هیئت علمی، توانمندسازی ظرفیت آموزش) و تعاملی با ابعاد: (فضای یادگیری، ساختار محتوا، اهداف، رسانه، ارزشیابی، روابط اساتید با دانشجویان، استاد، چارچوب زمان) ارائه گردید. نتایج: فرهنگ یادگیری دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی از ضعف های بسیاری رنج می برد که برای بهبود آن نیاز به کاربرد اقدامات موثر می باشد.

کلیدواژه ها:

آسیب شناسی ، فرهنگ یادگیری ، دانشجویان ، دانشگاه شهید بهشتی بر اساس چارچوب مفهومی اولر.