ارائه چارچوب مفهومی ارزیابی اثربخشی برنامه های کوچینگ و منتورینگ با رویکرد مدل اثربخشی کرک پاتریک

برنامه های کوچینگ و منتورینگ1 از مهمترین برنامه های یادگیری است که در ده ه اخیر مورد توجه سازمانها قرار گرفته است. این برنامه ها میتوانند ضمن ارتقاء دانش، مهارت و نگرش افراد، باعث افزایش رضایت شغلی در سازمان و توسعه عملکرد شغلی آنها شود. منتورینگ به دنبال انتقال دانش و رهنمودهای مبتنی بر تجارب میباشد، در حالیکه کوچینگ در جهت شناسایی مشکلات و اعمال اقداماتی در جهت از میان برداشتن موانع سازمانی است. نظر به تقاوتهای کوچینگ و منتورینگ، جهت بهرهبرداری بهتر از این دو برنامه یادگیری، سازمانها باید بدانند چگونه و در چه شرایطی از کدام برنامه استفاده نماید؛ در این مقاله سعی بر آن است ضمن ارائه راهکار برای این موضوع به ارائه چارچوب مفهومی ارزیابی اثربخشی این برنامه های یادگیری پرداخته شود. ارزیابی اثربخشی هر برنامه یادگیری یکی از ارکان مهم و اجتنابناپذیر آن است که موفقیت آن را تضمین می-نماید. با در نظر گرفتن ویژگیهای فرایندهای کوچینگ و منتورینگ و چهار سطح اثربخشی مدل کرک پاتریک2، یک رویکرد جامع جهت ارزیابی اثربخشی این برنامه ها ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

ارزیابی اثربخشی ، یادگیری3 ، کوچینگ ، منتورینگ ، مدل کرک