تاثیر اسمو پرایمینگ، هورمو پرایمینگ و هیدرو پرایمینگ در افزایش توان جوانه زنی و رشد گیاهچه بذور زوال یافته مینای پرکپه (Tanacetum polycephalum)
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 551
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMS-6-2_009
تاریخ نمایه سازی: 30 آذر 1398
چکیده مقاله:
به منظور بررسی تاثیر پیش تیمارهای اسموپرایمینگ بر خصوصیات جوانهزنی و بنیه بذر گیاه مینای پرکپه ، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با ۳ تکرار در سال ۱۳۹۳ در آزمایشگاه تکنولوژی بذر در بانک ژن منابع طبیعی موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع در شرایط آزمایشگاه انجام گرفت. فاکتورهای آزمایش شامل: زوال بذر در ۴ سطح: سردخانه پایه (دمای ۱۸-درجه سانتی گراد)، سردخانه فعال (دمای۴ درجه سانتی گراد)، بذرهای پیر شده بصورت مصنوعی (با دمای۴۱ درجه سانتی گراد و رطوبت اشباع به مدت ۴۸ ساعت) و بذرهای احیاء شده (شاهد) بودند. فاکتور دوم پرایمینگ بذر در هفت سطح شامل: پرایمینگ اسمزی (با استفاده از پلیاتیلن گلایکول۳/۰- مگاپاسکال)، پرایمینگ هورمونی با استفاده از اسید سالیسیلیک و اسید آسکوربیک (هر کدام با دو غلظت ۲۵۰ و ۵۰۰ میلیگرم در لبتر)، هیدروپرایمینگ (آب مقطر) و شاهد (بذور پرایم نشده) بودند. صفات جوانهزنی شامل درصد و سرعت جوانه زنی، شاخص بنیه بذر، طول ریشهچه و ساقهچه، طول گیاهچه، وزن تر گیاهچه اندازه گیری شدند. اثرات ساده دو فاکتور بر روی کلیه صفات بجز وزن تر گیاهچه و اثرات متقابل پرایمینگ در زوال بذر نیر برای کلیه صفات بجز طول ریشچه و شاخص بنیه بذر در سطح یک درصد معنی دار بود. نتایج مقایسه تیمارهای زوال بذر (شرایط نگهداری و پیری زودرس) نشان داد که میانگین طول ریشه چه در سردخانه پایه و فعال بترتیب ۳۱/۲۱ ،۷۳/۱۹ میلی متر و شاخص بنیه بذر (۰۱/۳۲ و ۸۱/۲۰) بود که نشاندهنده اثرات مثبت دمای پایین در افزایش ۸ و ۵۲ درصدی طول ریشچه و بنیه بذر می باشد. در مقایسه بین تیمارهای پرایمینگ، نتایج نشان داد که تاثیر تیمارهای اسموپرایمینگ و هیدروپرایمینگ در افزایش میانگین دو صفت مذکور از سایر تیمارها بیشتر بود (P<۰.۰۱). نتایج اثرات متقابل نشان داد که در بذرهای پیر شده به روش مصنوعی حداکثر میانگین درصد و سرعت جوانهزنی با هیدروپرایمینگ و حداکثر میانگین طول ساقچه و طول گیاهچه با اسید اسکوربیک ۵۰۰ میلیگرم در لبتر بدست آمد
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محترم زرنوشه فراهانی
دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرج
علی اشرف جعفری
موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
محمدعلی علیزاده
موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور