مدیریت مصرف آنتی بیوتیک ها: آیا آنتی بیوتیک ها منجر به افزایش مرگ و میر نوزادن و اختلال در تکامل عصبی نوزادان می شوند

آنتی بیوتیک ها جزء مهمترین داروهای پر مصرف بخش مراقبت های ویژه نوزادان می باشند. شروع استفاده از آنتی بیوتیک ها به سال 1945 جایی که استفاده از آنتی بیوتیک ها منجر به کاهش قابل ملاحظه مرگ و میر کودکان زیر 5 سال شد بر می گردد. بیشترین میزان مصرف آنتی بیوتیک ها در نوزادان با تشخیص احتمالی یا قطعی نسپسیس می باشد، با توجه به اینکه نسپسیس تهدید کننده حیات است، قبل از آماده شدن جواب کشت ها به صورت تجربی آنتی بیوتیک شروع می شود. استفاده از آنتی بیوتیک ها در طی سال ها روز به روز افزایش می یافت و هر روز آنتی بیوتیک جدیدی تولید می شد تا جایی که امروزه دیگر توان تولید آنتی بیوتیک های جدید کاهش یافته است. | همزمان با تولید آنتی بیوتیک های جدید باکتری ها شروع به مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک ها با تغییر ژنوم و کپسید و آنزیم های خود کردند، بعضی از باکتری ها نسبت به تمام آنتی بیوتیک های موجود مقاومت دارند. همچنین استفاده بیش از حد از آنتی بیوتیک ها منجر به تغییر فلور میکروبی بدن نوزاد می شود و در ادامه منجر به مستعد شدن نوزادان به عفونت های قارچی، انتروکولیت نکروزان (NEC)، دیس پلازی برونکوپولمونر(BPD) و افزایش مرگ و میر نوزادان می شود. | در سالهای اخیر محققان ارتباط مصرف بیش از اندازه آنتی بیوتیک ها و اختلال در تکامل عصبی و مرگ و میر دوره نوزادی را مطرح می نمایند، ولی هنوز در این رابطه علت دقیقی مشخص نشده است و در این زمینه دو نظر وجود دارد اول اینکه وقتی استفاده بیش از اندازه آنتی بیوتیک را داریم نوزادمان بدحال است و یا تشخیص مناسبی نداریم، در نتیجه احتمال اختلال در تکامل و مرگ بالا است و دوم اینکه آنتی بیوتیک ها مستقیما بر تکامل عصبی و مرگ نوزاد تاثیر دارند. با توجه به مطالب ذکر شده به نظر می رسد باید در مورد مصرف آنتی بیوتیک ها تجدید نظر نماییم و با دقت و احتیاط بیشتری در این زمینه اقدام نماییم تا جایی که این احتیاط منجر به غفلت از کودکان نیازمند آنتی بیوتیک نشود. در سال های اخیر در زمینه بهبود کیفیت آنتی بیوتیک درمانی تحقیقات متعددی انجام شده است و پیشنهادات زیادی مطرح شده است. ابتدا در مورد روش های کاهش مقاومت دارویی باکتری ها باید اقدامات قابل ملاحظه ای انجام شود نظیر بررسی و بازخورد در مورد بهداشت دست، آماده سازی و تزریق داروها، برنامه های اموزش پرسنل، بهبود روش های آمایشگاهی، واکسیناسیون و .. . در ادامه بهبود کیفیت باید تعریف های مشخصی برای بیماریهایی نظیر سپسیس توسط متخصصین رشته نوزادان ارایه شود و گایدلاین برخورد مناسب نوشته شود تا مصرف تجربی آنتی بیوتیک هامحدود شود و روشی برای حسابرسی وجود داشته باشد. به طور مثال مصرف تجربی آنتی بیوتیک در مورد سپسیس تا آماده شدن جواب کشت، 48 ساعت و در مورد سپسیس با کشت منقی ( علایم بالینی مثبت) و پنومونی تا 5 روز توصیه شده است. اسنفاده از برنامه هایی نظیر Antimicrobial (stewardship program ( ASP در بهبود کیفیت آنتی بیوتیک تراپی مفید می باشند.