کیفیت زندگی کاری و کارآفرینی در بین دانش آموزان متوسطه شهر شهرکرد

هدف از مقاله حاضر بررسی لزوم رابطه بین کیفیت زندگی کاری در توسعه میزان کارآفرینی دانش اموزان متوسطه در سال تحصیلی-96 1395بود. سوالات تحقیق با در نظر گرفتن ابعاد کارآفرینی(نیاز به پیشرفت، منبع کنترل درونی، مخاطره پذیری، تحمل ابهام، استقلال طلبی و خلاقیت) مورد بررسی قرار گرفت.روش تحقیق مورد استفاده توصیفی -همبستگی و جامعه آماری شامل مدیران مدارس متوسطه شهرکرد بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با حجم 87 نفر به عنوان نمونه انتخاب گردید. ابزار جمع آوری داده ها شامل یک پرسشنامه کیفیت زندگی کاری با 23گویه و یک پرسشنامه کارآفرینی با 47گویه که ضریب پایایی آنها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 0/96 و 0/92 بدست آمد. یافته ها نشان داد که بین کیفیت زندگی کاری و کارآفرینی همبستگی مثبت و معنادار وجود دارد. همچنین بین کیفیت زندگی کاری با توفیق طلبی بیشترین رابطه وکمترین رابطه با منبع کنترل درونی مشاهده شد. نتایج پژوهش می تواند در زمینه کیفیت زندگی کاری اطلاعات و پیشنهاداتی به منظور اصلاح محل کار مدیران، تقویت احساس امنیت شغلی و احساس آرامش روانی آنان در اختیار مسئولان آموزش و پرورش قرار دهد.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی کاری ، کارآفرینی ، مدیران مدارس