مروری بر چاپ سه بعدی سرامیک ها به روش استریولیتوگرافی

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 798

فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IMES13_446

تاریخ نمایه سازی: 13 آبان 1398

چکیده مقاله:

تکنولوژی ساخت افزایشی امروزه یکی از روش های ساختی است که در سال های اخیر پیشرفت چشمگیری داشته و امکان ساخت انواع قطعات با مواد مختلف مانند پلیمرها، فلزات و سرامیک ها را فراهم کرده است. در این مقاله سعی شده است تا با بررسی ساخت افزایشی مواد سرامیکی و با تمرکز بر روش استریولیتوگرافی مواد سرامیکی از جمله آلومینا، هیدروکسی آپاتیت و سیلیس ذوبی مرور جامعی انجام شود. روش استریولیتوگرافی از قدیمی ترین روش های ساخت افزایشی است که تاکنون کاربرد داشته و دارای قابلیت چاپ قطعات با هندسه های پیچیده، با دقت ابعادی قابل قبول، کیفیت سطحی و خواص مکانیکی مطلوبستا و عموما0 به عنوان یکی از روش های مناسب برای ساخت افزایشی سرامیکها شناخته می شود. در سرامیکها به دلیل ویژگی هایی مانند تردی و سختی بالا باعث شده است که ساخت افزایشی این مواد پس از پلیمرها و فلزات مورد بررسی قرار بگیرد. تلاش برای ساخت چنین قطعاتی و همچنین بهبود عملکرد آنها باعث شده است که پیشرفتهایی در طراحی و در فرآیندهای تولید آنها ایجاد شود.

نویسندگان

آناشه خچو

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مواد سرامیک دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران

حدیثه محبوبی

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مواد شناسایی و انتخاب مواد دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران

فرزاد فریدانی

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مواد بیومواد دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران

سیدامیر غفاری

استاد یار و عضو هیئت علمی گروه سرامیک دانشکده مهندسی مواد و متالورژی، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران