ارزیابی تاثیر غلظت هیدروکلریک اسید و دمای محلول آمین بر رفتار خوردگی فولادهای زنگ نزن 304، 316 و 2205 در محیط متیل دی اتانول آمین فعال شده MDEAα

در این پژوهش به بررسی تاثیر غلظت هیدروکلریک اسید و دما بر رفتار خوردگی فولادهای زنگ نزن 304 ، 316 و 2205 در محیط متیل دی اتانول آمین فعال شده MDEA α پرداخته شد. کلر یکی از مهم ترین مواد آلوده کننده ی محلول آمین بوده که در فرآیندهای تصفیه گاز از طریق آب ورودی و نمک های همراه با جریان گاز ورودی وارد سیستم می شود. یون کلر در سیستم شیرین سازی گاز طبیعی منجر به خوردگی موضعی شده و با حضور در سیستم احتمال وقوع خوردگی توام با تنش را افزایش می دهد. علاوه بر این در صورت وجود کلر در گاز ترش، با بالارفتن دما درون برج جذب حین تصفیه گاز، منجر به افزایش فساد محلول آمین شده و می تواند باعث ایجاد خسارات جبران ناپذیری در واحد تصفیه گاز طبیعی گردد. لذا در راستای انجام این پژوهش از آزمون های پتانسیودینامیک و پلاریزاسیون سیکلی به منظور ارزیابی رفتار خوردگی فولادهای زنگ نزن 304 ، 316 و 2205 در محلول 40% وزنی αMDEA حاوی غلظت های متفاوت یون کلر 500ppm، 5000pm، 10000ppm، 20000ppm در دماهای کاری 25 ͦC و 70 ͦC استفاده شد. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت کلر از ppm500 تا ppm 20000 ، نرخ خوردگی فولادهای زنگ نزن افزایش یافت که علت این امر به دلیل بالارفتن قدرت فعال سازی یون کلر و افزایش انحلال آندی سطح بود. از طرفی با افزایش دمای محلول آمین از 25 ͦC به 70 ͦC نیز رفتار خوردگی فولادهای زنگنزن تشدید شد که علل اصلی آن کاهش pH محلول آمین و افزایش نرخ نفوذ هیدروژن بود. در این میان به ترتیب فولادهای زنگنزن 2205 ، 316 و 304 در طی آزمایش؛ به طور نسبی رفتار خوردگی مطلوب تری از خود نشان دادند

کلیدواژه ها:

پلاریزاسیون سیکلی ، شیرین سازی گاز طبیعی ، فولادهای زنگنزن ، متیل دی اتانول آمین فعال شده