بررسی نقش تغییرات کاربری اراضی حوزه آبخیز کوپال در تشدید کانون گردوغبار جنوب شرق اهواز

در سالهای اخیر پدیده گردوغبار همراه با روند شتابان توسعه، صنعتی شدن، افزایش بی سابقه جمعیت و تغییر کاربری اراضی در استان خوزستان، تنشهای محیط زیستی را در این منطقه دو چندان کرده است. تغییر کاربری اراضی در خشک شدن تالابها و آبگیرها و به تبع آن افزایش گرد و غبار موثر میباشد. هدف از این مطالعه بررسی نقش تغییرات کاربری اراضی حوزه آبخیز کوپال در تشدید کانون گردوغبار جنوب شرق اهوازمیباشد. در این تحقیق با استفاده تصاویر ماهوارهای لندست سالهای 1997، 2010، 2017 تغییرات کاربری اراضی و پوشش زمین به وقوع پیوسته، طی دوره زمانی 20 ساله با استفاده از روش طبقه بندی نظارتشده در منطقه موردمطالعه بهدست آمد که این نتایج به دستآمده حاکی از رشد اراضی بایر و کاهش شدید پهنه های آبی در طی دوره مطالعاتی در این تحقیق بوده است. همچنین از آمار سازمان هواشناسی در 2 ایستگاه سینوپتیک اهواز و رامهرمز از سال 1997 تا 2013 جهت پایش فراوانی وقوع طوفانهای گردوغبار در منطقه مورد مطالعه استفاده شد. بررسیهای آماری نشان داد که از نظر مکانی ایستگاه اهواز از فراوانی رخداد گردوغبار بیشتری نسبت به ایستگاه واقع در رامهرمز برخوردار میباشد. و از نظر زمانی رخداد گردوغبار در منطقه مورد مطالعه از روند افزایشی برخوردار شده است و این افزایش از سال 2008 به بعد قابلتوجه است. افزایش اراضی بایر خاکی تحت تاثیر عوامل مختلف طبیعی و انسانی به همراه کاهش رطوبت خاک یکی از مهمترین دلایل ایجاد کانونهای داخلی گردوغبار در منطقه مورد مطالعه است.

کلیدواژه ها:

کاربری ارضی ، طوفانهای گردوغبار ، حوضه آبخیز کوپال ، تغییرات پوشش سطح زمین