مقایسه زندهمانی برخی از درختان مقاوم به خشکی تحت سیستمهای آبیاری سطحی و زیرسطحی

امروزه آبیاری قطرهای زیرسطحی به عنوان یکی از موثرترین روشهای آبیاری برای مناطق خشک شناخته شده است. مقاله حاضر با هدف مقایسه زنده مانی برخی از گونه های درختی مقاوم به خشکی تحت سیستمهای آبیاری سطحی و زیرسطحی در محدوده اراضی دانشگاه صنعتی اصفهان ارائه شده است. طی این تحقیق، نهالهای درختی توت سفید، زیتون تلخ، عرعر و اقاقیا در اسفند ماه سال 1395به صورت کاملا0 تصادفی کشت شدند. نه ماه پس از کاشت نهالها، اقدام به اندازه گیری زنده مانی نهالها در سیستمهای آبیاری زیرسطحی و سطحی شد. نتایج نشان داد که بالاترین درصد بقاء 100 )٪) مربوط به آبیاری زیرسطحی بود و تیمار شاهد (آبیاری سطحی) کمترین درصد بقاء 60، 70، 80 و %100 را به ترتیب برای توت سفید، زیتون تلخ، عرعر و اقاقیا نشان داد.

کلیدواژه ها:

زنده مانی ، اراضی خشک ، آبیاری سطحی ، آبیاری زیرسطحی.