جایگذاری سنسورها در شبکه سنسوری با استفاده از الگوریتم ژنتیک و آتوماتای یادگیر سلولی

در مسئله جایگذاری سنسورها، فرض بر این است که شبکه ای از نقاط در اختیار داریم که میخواهیم با قرار دادن تعدادی سنسور در این نقاط، کل شبکه را پوشش دهیم. هر سنسور شعاع پوشش مشخصی داشته و همچنین به علت هزینه سنسورها، تمایل داریم تعداد سنسورهای مورد استفاده کمینه باشد؛ لذا این مسئله در گروه مسائل -NPسخت قرار می-گیرد. در این مقاله با ترکیب دو الگوریتم ژنتیک و آتوماتای یادگیر سلولی، راه حل نوینی برای حل این مسئله ارائه داده ایم. نتایج شبیه سازی نشان میدهد که الگوریتم پیشنهادی بهبود قابل ملاحظه ای نسبت به مقالات مرجع ارائه داده است.

کلیدواژه ها:

شبکه سنسور ، جایگذاری سنسور ، الگوریتم ژنتیک ، آتوماتای یادگیر سلولی ، الگوریتمهای تکاملی.