بررسی تاثیر نوع ژئوتکستایل و نحوه قرارگیری آنها روی اندرکنش ماسه-ژئوتکستایل

تسلیح خاکها بهمنظور بهبود مقاومت برشی در برابر گسیختگی از سالهای بسیار دور تاکنون اهمیت قابل توجهی داشته است. ژئوسنتتیک از رایجترین مصالحی است که جهت تسلیح خاک مورد استفاده قرار میگیرد. یکی از انواع ژئوسنتتیک ها، ژئوتکستایل ها هستند که با توجه به صرفه اقتصادی و زیست محیطی کاربرد آنها رو به افزایش است. از آنجا که مقاومت برشی خاک مسلح، تحت تاثیر اصطکاک و چسبندگی در سطح تماس خاک و مسلح کننده قرار میگیرد؛ درک مکانیزم اندرکنش خاک-ژئوتکستایل، جهت طراحی و تحلیل پایداری سازه های خاکی مسلح امری ضروری است. مکانیزم اندرکنش خاک-ژئوتکستایل به عوامل مختلفی از جمله خصوصیات خاک، مشخصات ژئوتکستایل و ارتباط بین این دو عامل بستگی دارد. در این پژوهش هدف اصلی، بررسی تاثیر نوع ژئوتکستایلها و نحوه قرارگیری آنها روی رفتار مقاومت برشی خاک است. به منظور بررسی این عوامل از دستگاه برش مستقیم به ابعاد 5300×100×1 میلیمتر استفاده شده و آزمایشهای برش مستقیم بر روی یک نوع خاک ماسه ای انجام گرفته است. برای تسلیح نمونه ها از یک نوع ژئوتکستایل بافتهشده و دو نوع ژئوتکستایل بافته نشده با ویژگیهای متفاوت استفاده شده است. ژئوتکستایل ها نیز در سه حالت مختلف )افقی، قائم و مایل( درون نمونه ها قرار گرفته اند. نتایج این تحقیق نشان میدهد که تاثیر نوع ژئوتکستایل روی مقاومت برشی در نمونه های مختلف، متفاوت بوده اما به طور کلی قرارگیری ژئوتکستایل ها به صورت مایل، بیشترین تاثیر را روی افزایش مقاومت برشی دارد.

کلیدواژه ها:

مقاومت برشی خاک ، ژئوتکستایل ، ماسه ، آزمایش برش مستقیم